Knaapexperience

Na een jarenlang gelukkig verblijf wil ik graag iets terugdoen voor Ede. Ik dacht daarbij aan een bestuurlijke functie. Iets van commissaris ofzo. Voorzitter van een stichting. Zoiets. In eerste instantie dacht ik daarbij aan de ACV, de vuilnis, want daar weet ik als dagelijkse donateur veel van. Dat je daar € 13.000 voor krijgt voor zo’n 10 dagen werk was natuurlijk een detail. Ik doe het voor de gemeenschap. Helaas, helaas, deze functie ging naar een dijkgraaf uit Loenen aan de Vecht die de formatie van het college in 2016 leidde. Hij volgde bij ACV een andere politicus op die ook al lang in de Edese politiek zat en in hetzelfde netwerk zit.

Omdat je blijkbaar geen verstand hoeft te hebben van het bedrijf waar je bestuurder bent dacht ik nog even aan SportService. Geen idee of het wat oplevert, daar doe ik het tenslotte niet voor, maar de huidige voorzitter kreeg van de gemeente Ede ineens allemaal fruitbomen geplant door de wethouder zelf. Dat wil ik ook wel, een nieuwe tuin aangelegd door het college, maar helaas, helaas, ik werd niet uitgenodigd voor een sollicitatie als bestuurder van een van de vennootschappen van SportService.

Tegen wil en dank ben ik een absolute kenner geworden van het dossier van het World Food Center. De nieuw opgerichte stichting moest natuurlijk wel bestuurd worden. Daarom vroeg ik in februari 2019 aan de gemeente of de sollicitatieprocedure openbaar zou worden. “Ja, dat klopt” antwoordde de gemeente Ede. Dagelijks spitte ik de kranten door. Werd abonnee van iedere vacaturesite in Nederland. Ik sloeg geen update van de gemeentelijke website over. Niets. Na een maand of vier vroeg ik de gemeente Ede of die vacature al open stond. “We verwachten kort na de zomer meer duidelijkheid te hebben.” zei de gemeente dus daar vertrouwde ik dan maar op.

Intussen schreef ik mijn brieven en maakte mijn uitgebreide cv, waar mijn functie bij ededorp.nl natuurlijk van grote toegevoegde waarde op zou zijn. Ondertussen voelde ik wel wat nattigheid en als meestervoorspeller sloot ik met een raadslid een weddenschap af dat het college een uitgerangeerde politicus van het CDA naar voren zou schuiven. Dat was een moment van zwakheid. Even was ik mijn geloof in de betrouwbare overheid kwijt. Eventjes dacht ik dat ik dat ik in Noord-Korea, Nigeria of Limburg woonde in plaats van de meest deugdzame, christelijke gemeente van Nederland.

Afgelopen donderdag maakte Omroep Gelderland bekend dat de nieuwe voorzitter van stichting WFC-Experience Cees van de Knaap wordt. Onze voormalige burgervader. De Caballeroman. Bij jongeren beter bekend als de naamgever van de sporthal. De laatste politicus van Nederland die op kosten van de gemeenschap een rookruimte voor zichzelf liet aanleggen in een gemeentehuis. Hij gaat het bestuur vormen samen met Dirk Lubbers, wiens achternaam me trouwens best bekend voorkomt. Fred Spijkers schijnt ook gesolliciteerd te hebben maar die is het niet geworden.

Samen gaan ze ons vertellen dat we gezond moeten eten enzo. Het enige voordeel is dat de naam van het WFC gaat veranderen in de Knaap-experience. Dat gaat in ieder geval voor meer en andere bezoekers zorgen dan de naam WFC.

Maar ook de naam Ede wordt veranderd. Vanaf volgend jaar heten wij u welkom in het dorp waar politici elkaar fêteren met wachtgelden en lucratieve baantjes: Bananenrepubliek Ede.