Integriteit

Het is natuurlijk al diep triest als je partner een baan voor je moet regelen als manager. Wat voor manager zou je worden als je dat niet op eigen kracht kunt? Het gebeurde een ambtenaar die een relatie heeft met een wethouder. Mooi. Liefde. Er kwam een gave functie vrij maar de minnaar van wethouder werd gepasseerd. Terwijl de wethouder haar partner blijkbaar de ideale kandidaat vond. Liefde maakt blind.

Mijn partner vind me ook nog steeds een fotomodel maar de waarheid is dat ik een oude gerimpelde kop heb en zelfs niet geschikt ben om op de cover van het wijkkrantje te staan. Ik heb mezelf daar bij neergelegd en mijn partner eigenlijk ook.

Maar de wethouder vond dat haar partner onrecht was aangedaan. Dat hij gepasseerd was omdat hij juist de partner van de wethouder is. Dat lijkt me als zodanig inderdaad een goede reden. Het is niet goed als er teveel relaties op de werkvloer door elkaar heen lopen. Dat vertroebelt. En zeker bij een democratisch instituut dat de gemeente toch is. Of was. De gemeente is geen familiebedrijf in ieder geval. Dat de partner misschien wel ongeschikt was voor de baan kwam natuurlijk niet bij de wethouder op. Liefde maakt blind he?

Dus vroeg de wethouder aan de concern-directeur en de gemeentesecretaris voor haar vriend om een ‘…handelingsperspectief als manager bij oddv of andere gelieerde organisatie…’ Vrij vertaald: “kun jij niet een baantje regelen als manager bij een organisatie van de gemeente?” Dat kan natuurlijk niet. Dat kun je niet maken. Dat snapt iedereen. We wonen hier niet in België. Of Nigeria.

Nou is de wethouder een behoorlijk intelligente vrouw. Slim. Politiek ervaren. Een tikje arrogant maar dat zie je vaker bij CDA-politici. Die denken nog steeds dat ze een derde van alle stemmers trekken zonder enige vorm van inspanning.

Je kunt je afvragen hoe het mogelijk is dat zo’n wethouder het in haar hoofd haalt om een baantje te regelen voor haar lover en dan ook nog eens verongelijkt is als ze op dat gedrag wordt aangesproken. Ze was diep verontwaardigd en boos.

Hoe kan dat? Hoe kan iemand denken dat het volstrekt normaal is om een superbaan te scoren voor haar vriend en dan ook nog klagen dat het onrechtvaardig is dat hij zijn promotie niet krijgt. De concern-directeur van de gemeente Ede, die ook de vraag kreeg of ze niet even een carrière kon regelen voor de partner, had direct moeten zeggen dat dit absoluut niet kan maar gaat liever met de partner in gesprek. Heel gezellig allemaal maar absoluut fout.

Hoe kan dat?

Het kan in Ede. In Ede waar een gemeentesecretaris in 1½ jaar tijd 280.000 euro verdient en daarnaast nog eens 40.000 bonus krijgt. Het kan in Ede waar een dame, zonder voorafgaande toestemming van het college, per jaar 120.000 euro krijgt voor het geven van breilessen aan vrouwen van buitenlandse afkomst.

Het kan in Ede waarin geflopte ambtenaren weg worden gepromoveerd uit de ambtelijke organisatie naar gelieerde organisaties en salarissen verdienen die hoger zijn dan die van wethouder.

In Ede, waar baantjes als toezichthouder of commissaris worden gegund aan oud-burgemeesters en directeuren van lokale energiebedrijven (hoezo, schijn van belangenverstrengeling), die met zes vergaderingen per jaar 10.000 euro verdienen op kosten van de Edese bevolking.

In Ede waar de buurman van een andere wethouder ineens een vergunning krijgt om te boren naar warm Veluws grondwater om biomassa te vervangen zonder dat er een fatsoenlijk onderzoek plaatsvindt of iemand vraagt of we dat eigenlijk wel willen. En of het wel veilig is.

In Ede waar de voorzitter van de rekenkamercommissie zijn eigen beslissingen mocht keuren.

En dat is nog maar het topje van de ijsberg. De ijsberg die ‘inhuur externen’ wordt genoemd. Of als  ‘bestuurskosten’ in de boeken verdwijnt.

In die bubbel is het niet gek dat zo’n wethouder een topjob voor haar man probeert te ritselen. En dat heel normaal vindt. Pech dat ze tegen een nieuwe gemeentesecretaris aanliep die wel een gangbare definitie van het woord integriteit hanteert.

Er is in Ede iets mis. De gemeenteraad controleert niet goed. De doofpot is hier groter dan in menig gemeente onder de rivieren. De angst om in de toekomst afgerekend te worden op kritiek op dit soort situaties is groter dan de wil om eerlijk en zonder een schijntje van vriendjespolitiek te willen besturen.

We zijn hier afgedaald naar een niveau dat je vooral in landen onder de evenaar ziet. Het is inmiddels zo gek dat een raadslid dat werkt bij een bedrijf dat zonnevelden aanlegt denkt dat er geen schijn van belangenverstrengeling is als hij voor een voorstel gaat stemmen om zonnevelden in Ede aan te leggen van zijn eigen werkgever. Hetzelfde bedrijf dat raadsleden zo onder druk zet dat ze er over klagen in een raadsvergadering.

De wethouder moest vertrekken. Het raadslid staat, zonder dat hij het in de gaten heeft, op het punt om zijn veelbelovende politieke carrière zelf in de kiem te smoren.

Er is iet mis en daar moet over gepraat worden. In het openbaar.

Maar ja, Ede….