Exclusieve inclusiviteit

Soms is de werkelijkheid gekker dan je kunt fantaseren. Een president die de noodtoestand uitroept om een schutting te plaatsen. Het CDA dat zetels wint bij de volgende verkiezingen. Feyenoord dat met 6-2 van Ajax wint. Dingen die je in een film als onwaarschijnlijk zou beoordelen worden soms ingehaald door de realiteit.

Aan deze beperkte lijst van onwaarschijnlijkheden kan een nieuw feit worden toegevoegd; de ondertiteling van RaadsTV bij OmroepEde.

Tijdens de voorlaatste raadsvergadering, die zowaar werd uitgezonden via OmroepEde, zat ik maar een beetje te twitteren. Je moet wat, om te voorkomen dat je in slaap valt. In een recalcitrante bui dacht ik de mensen van OmroepEde een beetje te kunnen sarren door te vragen naar ondertiteling omdat ik een beetje hardhorig zou zijn. Dat laatste klopt wel, mijn gehoor neemt omgekeerd evenredig af met de stijging van mijn oogafwijking. Eén van de geneugtes van het ouder worden.

Terugkomend op EdeTV: ik voel me nogal eenzaam tijdens het kijken. Ik mis dat saamhorigheidsgevoel van vroeger. Toen iedereen naar de Lopende Band keek, of naar HadiMassa. Je was alleen maar je keek met iedereen. Bij RaadsTV mis ik dat gevoel. Ik heb het idee dat ik de enige ter wereld ben die kijkt en voel me schuldig dat alleen voor mij een uitzending wordt opgetuigd. Mijn vraag naar ondertiteling was dan ook een beetje sarcastisch bedoeld.

Ik weet nu wat ze bedoelen met de uitdrukking: het deksel op de neus. Dat kreeg ik. Au! Want het antwoord op mijn suffe vraag was dat er binnenkort echt ondertiteling ging komen. Ik was verward. Dat gebeurt wel vaker maar nu was het niet zomaar verward, ik was flabbergasted. Maar ineens snapte ik het: inclusie. Vrij naar Edwin Evers: een woord dat je iets te vaak hoort.

Het heeft de Dikke van Dale nog niet gehaald, dat inclusiviteit, maar u snapt het: iedereen telt mee! Fijn! Maar… inclusiviteit is mooi maar het moet wel betaalbaar blijven zong Herman Finkers ooit.

Ik heb een Marokkaanse buurman. Niet zo slechthorend als ik maar hij spreekt geen woord Nederlands. En hij heeft dezelfde afwijking als ik: dol op RaadsTV maar hij begrijpt er niets van.

Vraagje: gaan we naast Nederlandse ondertiteling binnenkort ook Marokkaanse ondertiteling verzorgen? Iedereen telt mee toch? Gaan we het bos asfalteren om gehandicapten een kans te geven op een boswandeling? Worden alle boeken van Rene Verhulst nu in braille vertaald? Komt er een speciale vereniging voor homofiele basketballers? Worden er speciale plekken gecreëerd op de Ginkel voor Hongaarse Heidesnuivers? Gaat de gemeente Ede de Peppel een paar uur afhuren omdat er mensen zijn die niet tegelijkertijd met mensen van het andere geslacht willen zwemmen?

In de Edese deugpolitiek lig je er al snel uit als je kritisch bent op de mainstream opinie. Maar inclusiviteit eindigt al snel in exclusiviteit. Een mooi voorbeeld deze week was de Universiteit van Utrecht. De genderneutrale toiletten worden niet gepruimd door religieuzen die geen andere sekse tegen willen komen op het toilet. En eerlijk gezegd: ik wil dat ook niet! Het alternatief: toiletten voor vrouwen, toiletten voor mannen, voor homo’s, voor transgenders, voor gehandicapte hetero’s en voor allochtone religieuze LHBT’ers. Fijne oplossing maar vooral onbetaalbaar. En zo krijgt inclusiviteit dus iets exclusiefs.

Inclusiviteit heeft een prijs. Daar mag je best je vraagtekens bij zetten. Als er door het ondertitelen van RaadsTV geen geld meer is voor de huishoudelijk hulp bij Tante Tiny dan hebben we iets niet goed gedaan. Als er geen incontinentieluiers meer kunnen komen voor opa Jan omdat we graag een Islamuurtje willen subsidiëren in de Peppel dan doen we iets fout.

De volgende raadsvergadering kijk ik samen met mijn Marokkaanse buurman naar RaadsTV. Tot de ondertiteling er is zal ik alle interessante dingen die worden gezegd voor hem vertalen: daar ben ik niet lang mee bezig.