Ede groeit

Er was ooit een wethouder die dacht dat hij voor een appel en een ei eventjes de kazerneterreinen van Defensie kon overnemen. Dat viel even tegen want Defensie vroeg de jackpot. Snel even een hypotheekje geregeld natuurlijk en Ede werd eigenaar van een perceeltje bouwgrond van 60 miljoen euro. Dat zou natuurlijk met veel winst worden verkocht aan de burgers, wat eigenlijk ook best raar is, maar dat lukte maar niet. Ede bleef met een mega-schuld zitten. En die schuld hebben we nog.

In dezelfde tijd was die wethouder ook commissaris bij een woningbouwvereniging. Onder zijn toezicht verloor de corporatie 32 miljoen euro en de club moest overeind worden gehouden met gemeenschapsgeld. Wat doe je met zo’n wethouder?

Die maak je Lid in de Orde van Oranje-Nassau, want zo gaat dat in Ede! En zo zitten er nu nog een aantal van die backbenchers in de gemeenteraad die binnenkort een lintje krijgen omdat ze 12 jaar hebben zitten niksen maar wel gewoon instemden met de grondspeculatie van de gemeente Ede. Een staaltje zelfbevlekking dat je vooral in bananenrepublieken ziet. En in Ede.

Nu zit de gemeente met een geweldig probleem want met een grote schuld. Die schuld kunnen we alleen inlossen door grond te verkopen voor woningbouw. Veel woningbouw. Met als gevolg dat Ede groeit. Inmiddels zijn we al met 115.000 inwoners. En eerlijk gezegd vind ik dat genoeg.

Zoiets twitterde ik bij het bericht in de Ede-Stad en dan krijg je reacties.

De eerste reactie is dat ik een Nimby-mentaliteit heb. Dat klopt. Die heb ik ook. En ik zou willen dat meer Edese politici een not-in-my-backyard-mentaliteit zouden hebben. Want eenmaal toegetreden tot de Edese gemeenteraad zie je maar al te vaak dat die raadsleden vooral de wereldproblemen willen oplossen en zich afzijdig houden van de Edese problemen. Zorg eerst maar eens dat die vliegtuigen niet over Ede komen en daarna mag je mag je je best druk maken over de internationale luchtvaart. Zorg eerst voor een verbetering van de luchtkwaliteit in Ede voordat je de bomenkap in Papoea Nieuw Guinea gaat verbieden.

Ik dwaal af.

Een andere reactie is de lokale variant van ‘rot-op-naar-je-eigen-land’. Met andere woorden: ga ergens ander wonen als het je niet aanstaat. Niet heel erg intelligent natuurlijk en zoiets hoor ik mijn hele leven al dus dat glijdt van mijn rug.

Een andere reflex is proberen je in het fascistische hoekje te duwen. Door te vragen welke inwoners uit Ede moeten worden verbannen. Ik trap daar niet in. Het slaat bovendien alle discussie dood. Het is de Godwin van deze laatste jaren. Je hebt een andere mening en dan ben je direct een ultrarechtse naarling. Wat ik het liefste wil?

Stoppen met bouwen.

Ik zie dat Bennekom al tegen Ede aanligt. Alleen kasteel Hoekelum en een snelweg liggen er nog tussen. Datzelfde lot is Lunteren beschoren. Nog een jaar of 20 en de bebouwde kom van Ede begint bij Wageningen en eindigt in Barneveld.

De eerste huizenbouw aan ‘de andere kant van de rijksweg’, daar bij de hockeyvelden, is al begonnen. Tussen Ede en Veenendaal is nauwelijks een weiland meer te vinden maar zie je vooral industriegebied. Het Binnenveld wordt opgegeten door de universiteit van Wageningen. Er blijft maar weinig bos en platteland over en nog een jaar of 30 en we moeten het doen met de kale vlaktes van pretpark de Hoge Veluwe.

Ik wil dat niet. Noem me een egoïstische fascist maar ik wil gewoon door de bossen lopen en langs de weilanden fietsen. Ik wil geen hoge torenflats en stinkende industrie. 

Ede hoeft niet groter. Ede is al leuk. Ede hoeft geen bolumiapatiënt te worden omdat een paar falende bestuurders ooit een lapje grond kochten voor een bizar hoge prijs. Ede kan iets doen door iets te laten, de reden waarom we de gelukkigste gemeente van Nederland zijn geworden: door klein te blijven. 

Gelukkig geworden door klein te blijven. Niet moeilijk toch?