In Arnhem liepen raadsleden huilend door het stadhuis omdat een raadslid van Forum voor Democratie zich afvroeg hoe wenselijk het is dat de gemeente de kosten voor transgenders voor het wijzigen van hun geslacht in de identiteitsbewijzen gaat vergoeden.
Het raadslid had geen meel in de mond: “Kennelijk is geslacht niet belangrijk, maar tegelijkertijd is het juist weer zó belangrijk dat we de borsten en ballen van kinderen verwijderen.” Niet heel erg chique. Maar om dan huilend weg te lopen is weer iets anders.
Je moet er niet aan denken dat die discussie in Ede wordt gevoerd. Hier beginnen de onderlipjes al te trillen als er gevraagd wordt naar een onderzoek naar de kwaliteit en capaciteit van de juridische afdeling van de gemeente Ede.
Stampvoetende wethouders, fractievoorzitters met vochtige ogen. Wat een dramatiek! Wat een toneelspel ook. Geen Oscars overigens, de uitvoering van sommige gespeelde emoties was nog slechter dan het optreden van de juridische afdeling.
Is het dan zo slecht met die Edese juristen? Misschien… Megablunders zijn er gemaakt. Nergena en de WFE: het waren waardeloze adviezen. En daar staat de gemeente Ede slecht op. En het kost nog eens handenvol geld. In het geval van de WFE 60 milletjes per maand en dat duurt nog wel een maand of zes en het heeft al miljoenen gekost.
Goed dus dat er een onderzoek komt. Alleen nog maar een onderzoek, he? Misschien komt uit dat onderzoek wel dat de juridische afdeling prima functioneert maar dat het college soms iets teveel aan wensdenken doet en dat door het juridische strotje heen duwt. Dat kan, he? Dat zo’n wethouder heeft gezegd dat er maar een advies moet komen dat die vergunning voor woningbouw op het WFC-terrein ook voor een voedselpretpark geldt. Dat zou er zomaar uit zo’n onderzoek uit kunnen komen.
Of dat het college zei: ”Zoek maar een advocaat die zegt dat de besluitvorming van Nergena wel goed is verlopen.” Zou ook kunnen. Is dus niet de schuld van die juridische afdeling. Dat zou een mooie uitkomst zijn.
Alleen, willen we dat wel weten?
Daar leek het niet op. Hevig ontroerd namen vooral de fractievoorzitters het ineens op de ambtenaren van de afdeling Juridische Zaken. Alsof het hun kinderen waren. Alsof ze echt in die mensen geïnteresseerd zijn. Dat sloeg nergens op. Het woord emotie viel. Oh nee! Een wethouder die dreigt weg te lopen als hij niet genoeg tijd krijgt om zijn punten naar voren te brengen. Drama!
De collega’s van Finance krijgen jaarlijks een onderzoek door de accountant. Die schrijft eindeloze rapporten wat er fout is gegaan. Het klantcontactcenter wordt regelmatig onderzocht: nemen al die minimumloners wel snel genoeg de telefoon op? Iedereen krijgt een functioneringsgesprek. Iedereen wordt onderzocht. Van alle afdelingen zijn er rapporten over het presteren.
Die afdeling is helemaal niet bang voor een onderzoek. Die zijn er misschien wel blij mee. Kunnen ze een keertje hun hart luchten. Niet bij de onafhankelijke (kuch) rekenkamercommissie maar bij een echte onafhankelijke onderzoeker. Het gaat hier dan ook niet om het onderzoek naar het functioneren van de afdeling Juridische Zaken. Het gaat hier om de rol van het college in de adviezen van die afdeling. Dat mag niet onderzocht worden.
Want dan wordt het pas echt huilen.
Foto: Paul https://www.flickr.com/photos/crimfants/327861820/ Licentie: https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0/
‘Niet heel erg chique’ is een understatement waar aanhangers van dit gevaar voor de democratie zich gesterkt door zullen voelen, en er nog een schepje bovenop zullen gaan doen.
Huilen om de invloed van deze walgelijke uiting van onderbuikpolitiek op divers gemeentelijk niveau, is nog het minste wat we zouden moeten doen.