Naar verluidt heeft het voedselattractiepark in Ede haar deuren gesloten. Per direct! Het is nota bene landelijk nieuws. Eerlijk gezegd, was het, meteen, vanaf de opening al een puinhoop. En toch, het idee was uniek, maar het park is aan haar eigen succes ten onder gegaan.
Een kleine terugblik. In juni 2024 werd het park geopend, weliswaar een half jaar later dan de bedoeling was, maar toch. Er kwamen ongelooflijk veel bezoekers. De treinen puilden uit en op de perrons van het station Ede-Wageningen was het iedere dag een grote chaos. Want het station was nog steeds niet verbouwd en de smalle perrons konden de hordes toeristen niet verwerken. En dan die auto’s, waar moesten die geparkeerd worden?
Maar toch was er een echte juichstemming. Al die zwartkijkers, die azijnpissers, zoals de ongekozen burgemeester Verhulst dat ooit verwoordde in een column, hadden ongelijk gekregen. Een echt feest, iedere dag weer en Ede werd overspoeld door dagjesmensen Al gauw werd duidelijk dat alle verwachte bezoekersaantallen naar boven moesten worden bijgesteld. In 2024 kwamen er ruim 400.000 bezoekers. In 2025 meer dan 900.000 bezoekers. Toen begon het, het gemor in de rest van Nederland! De bezoekers bleven weg bij het Van Goh Museum en het NEMO ging dicht. De wallen in Amsterdam werden dichtgespijkerd en steeds vaker werd gewezen naar Ede. En dat was niet toevallig omdat een wethouder van Ede in Amsterdam woonde. Er kwamen kamervragen en zelfs de Amsterdamse rondvaartboten werden op de Edese hei tentoongesteld. Je kon er in zitten en dat was voldoende.
Ook het Heineken Experience in Amsterdam moest haar deuren sluiten. Een gelukje daarbij was dat een voormalig directeur van dat Heineken Experience al vertrokken was naar dat park in Ede. Er kwamen nog meer kamervragen waarom het voedselattractiepark in Ede zoveel dagjesmensen trok. Was het de kusmachine die gratis pizza’s uitdeelde? Was het de toegangsprijs van € 1,–? Na lang wikken en wegen kon de oorzaak opgespoord worden: Ede was gewoon het centrum van voedsel van de hele wereld. Zo simpel was dat. De toegangshekjes werden verplaatst naar het gemeentehuis om de lange rijen op te kunnen vangen en de 70 miljoen euro belastinggeld die nodig was voor de realisatie van het park was gauw terugverdiend. Tot het moment dat Ede het licht zag.
Het was inmiddels juni 2026 en het was voor de ambtenaren niet meer mogelijk om het gemeentehuis te bereiken. “Het is genoeg” schreeuwde de ongekozen burgemeester die de hele dag toegangskaartjes stond af te scheuren. “We houden ermee op” mompelde een wethouder in Nieuwsuur. “Het succes wordt ons teveel.” riep een GroenLinks wethouder, die ’s avonds nog terug moest naar zijn woonplaats Amsterdam.
De “werkelijkheid” was veel triester: na de opening in februari 2024 kwamen er in het hele jaar 2024 23.652 bezoekers. Dat is ietsje minder dan de verwachte 300.000 bezoekers. De lening van 24 miljoen euro kon niet terugbetaald worden aan de gemeente Ede en het besef kwam al heel snel dat Ede niet het centrum van voedsel was van de hele wereld. Maar is dat zo erg?
Gelukkig kwamen er sociale huurappartementen in het voedselattractiepark-complex inclusief een machtig minigolfterrein waar de voormalige voorzitter van het voedselattractiepark directeur-bestuurder werd. Het was goed zo!
PS
De realiteit op 30 januari 2021: nog 2 dagen dan is de 2e geheime rapportage van het voedselattractiepark gearriveerd op het gemeentehuis van Ede en dat is pas echt waar!!