Ik wandel veel, meestal samen met Nikki onze hond. Dat kan gelukkig goed in onze Edese bossen of op de Edese hei. Er zijn zelfs grote losloopgebieden, wat Nikki erg waardeert. Mooie afwisselende natuur, bossen en heide, vormen natuurlijk het visitekaartje van Ede, maar ook de graslanden in het binnenveld zijn erg mooi. Ik loop graag te mijmeren zo onderweg. Juist in onze hectische wereld is zo’n moment van rust alleen met de hond ideaal. Wat me steeds vaker opvalt is dat het drukker wordt. Dat is al langer aan de gang, maar met Corona is het allemaal wat versterkt. Ik loop zelden nog een rondje zonder iemand tegen te komen. Dat was echt anders. Nu gebeurt dat eigenlijk alleen nog als het flink regent. Onze gemeente werkt actief mee aan het drukkere gebruik van onze bossen met het aanleggen van mountainbike paden, ruiterpaden en straks grotere parkeerplaatsen om Airborne bezoekers op te vangen. Dat maakt de druk op onze natuur steeds groter en de ruimte die ik altijd ervaren heb als groot en leeg, is steeds meer een park aan het worden. Op zo’n wandeling waar ik dan alleen liep zonder iemand tegen te komen, kwam ik wel vaak reetjes of wat konijnen tegen. Dat is nu wel anders. Omdat we de ruimte nu veel meer samen gebruiken, moeten we die delen. Wandelaars, ruiters, fietsers, oefenende militairen, picknickers en schapen moeten allemaal een plekje vinden en de oorspronkelijke “bewoners”, het wild, moet daar natuurlijk niet onder lijden. Dat kan goed als we allemaal rekening houden met elkaar, dus als wandelaar een stapje opzij als er een fietser of ruiter aan komt, de hond aan de lijn, elkaar goedendag zeggen, stukken reserveren voor wild zodat dat zich veilig terug kan trekken, kortom de ruimte eerlijk delen.
Maar schaarse ruime in het bos mag dan iets zijn wat opvalt, als ik op mijn kleinere wandelingen over de Doesburgerdijk loop, zie ik het gevecht om de ruime ook op een ander gebied. Windmolens in de verte, zonnepanelen op veel daken en koeien aan de ene kant, en de oprukkende stad aan de andere. Ook hier moeten we eerlijk delen. Natuurlijk is er nog ruimte voor nieuwe huizen, zodat de volgende generatie ook een woning kan vinden. Maar landbouw, energie opwekken en ook het wild, de vleermuizen, vogels en hazen hebben hier ruimte nodig.
En als ik dan met Nikki door Ede en omliggende natuur loop, denk ik ook: wat ben ik gelukkig hier te leven. Eerlijk delen is wat mij naar de gemeenteraad/politiek gedreven heeft. In de jaren zeventig, met Joop den Uyl, was de slogan eerlijk delen van kennis, macht en inkomen. Eerlijk delen is wat onze maatschappij nog steeds hard nodig heeft!
Graag geef ik het stokje door aan Ellen Wijnsouw.
Harry van Huijstee
Raadslid PvdA Ede