Afgelopen donderdagavond presenteerden VWO en HAVO eindexamenkandidaten van het Marnix College in Ede hun Profiel Werkstukken (PWS). Met het PWS trainen leerlingen hun onderzoeksvaardigheden. Het was een bruisende avond waar belangstellenden van het ene naar het andere schoollokaal konden lopen om de presentaties van de jonge onderzoekers aan te horen. In die presentaties zag ik ambitieuze, enthousiaste, energieke en nieuwsgierige jonge mensen. De meeste van hen even oud of ietsje ouder als Greta Thunberg. En ook net als zij niet van plan hun mond te houden, maar bereid hun ideeën met de wereld te delen.
Wat dacht u van onderwerpen als “De toekomstige markt van vlees en vleesvervangers “De beleving van fictie bij jongeren”, De eerste golf Chinese migranten naar Nederland”, “Communicatie tussen gedetineerden binnen een gesloten gevangenis” enz.
Wat je al niet te weten kunt komen op zo’n avond. Wist u bijvoorbeeld dat het receptenblad Allerhande van de Albert Heijn in de jaren zestig helemaal geen vegetarische recepten bevatte? Vlees eten was het enige alternatief en wellicht is daar de stikstofcrisis begonnen.
Wat ik ook te weten kwam, toevallig bij de presentatie van mijn jongste dochter, was dat Spanjaarden bijna niet meer aan de siësta doen. Bizar want het blijkt dat de siësta het aantal hart en vaatziekten vermindert, dus waarom zou je het laten? Zeker als je beseft dat daarmee ook de kosten van de gezondheidszorg kunnen dalen. In plaats van siësta houden, werken de Spanjaarden die tijd nu gewoon door. Met het geld dat ze daarmee extra verdienen kunnen ze dan weer mooi de toenemende kosten van de gezondheidszorg betalen, denk ik dan.
Veel Spanjaarden zien het teloor gaan van de siësta als een teken van vooruitgang. Maar even goed kun je beweren dat de Spanjaarden ook gevangen zijn geraakt in de economische ratrace: je werkt heel hard, maar je komt eigenlijk geen stap verder. Integendeel, voor je het weet heb je een burn-out, een hartaanval of beide.
Maar hoe stop je met die ratrace? De Israëlische denker Yuval Harari heeft daar een idee over. Hij mediteert elke dag twee uur en raadt dat iedereen aan. Volgens hem is het niet alleen goed voor je mentale balans, het geeft je ook de tijd en ruimte om dieper na te denken. Vooral politieke leiders nemen en krijgen die tijd volgens hem niet. Zij worden jaar dag in dag uit overspoeld door grote hoeveelheden informatie en dat draagt niet bij aan een gezonde geest. Zou zo maar een verklaring kunnen zijn voor het gedrag van veel politieke leiders.
De siësta in Nederland invoeren als oplossing voor toenemende gezondheidszorgkosten. Het effect van mediteren op de geestelijke gezondheid van politiek leiders. Volgens mij twee mooie onderwerpen voor een profielwerkstuk voor jonge onderzoekers die nu nog in 4 Havo of 5 VWO zitten. Ik kom volgend jaar graag luisteren naar de resultaten.
.