Boos was hij. Woest. De emoties spatten van het bericht af dat een vriend mij van de week stuurde. Hij fietste ergens in Ede langs een groot stuk doodgespoten boerenland. De meegestuurde foto toonde een akelig uitziend bruin gekleurde weide. Het bericht vervolgde bijna wanhopig ‘Alles gaat dood, insecten, bijen, vlinders, torren, wat kunnen we hier aan doen?’
Voorlopig niets, was mijn antwoord, want dit is gewoon toegestaan en maakt deel uit van een gangbare bedrijfsvoering. ‘Doodspuiten, bovenlaag bewerken en ondiep ploegen. Dat is de ideale grondbewerking van uw maïsland’, lees ik op de site van Agrio Uitgeverij.
De overheid heeft er wel regels voor opgesteld. Op de site van de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland staat in welke periodes land doodgespoten mag worden. Conclusie: in januari mag het nergens in Nederland. ‘Gelukkig maar.’
Wie dat al een meevaller vindt, zal nog blijer worden van het verbod op het doodspuiten van grasland dat in Natura 2000 gebied ligt. Ik zag een stuk doodgespoten land vlak naast een vers aangelegde foerageerstrook voor dassen. ‘Verhuis toch naar Natura 2000 gebied,’ raadde ik de dassen in gedachten aan.
Veel weidevogels hebben dat misschien al gedaan blijkt uit een verontrustend bericht in dagblad Trouw. Het aantal weidevogels neemt af en dat komt door de aanwezigheid van bestrijdingsmiddelen in veevoer en stro, zo blijkt uit onderzoek. Via de mest van het vee komen die bestrijdingsmiddelen op het land terecht. Vinden ze niet leuk die weidevogels. Zo is het aantal veldleeuweriken sinds de jaren zeventig al met 95% gedaald.
Voor het onderzoek werden 88 mestmonsters genomen van 24 veehouderijbedrijven in Gelderland. In totaal werden daarin 134 verschillende bestrijdingsmiddelen gevonden in hoeveelheden die schadelijk zijn voor bodem en water en voor de insecten die daar leven. Ook de mestmonsters van sommige biologische bedrijven bevatten bestrijdingsmiddelen omdat deze gangbaar stro mogen gebruiken en zo toch deze middelen binnen halen.
Ach ja, geheel doordrongen van deze ernstige feiten hield het Europees Parlement zich deze week, op aandringen van de landbouwlobby, bezig met een verbod op het gebruik van het woord ‘vegaburger.’ Dit tot vreugde van CDA Europarlementariër Annie Schreijer die vindt dat de term misleidend voor consumenten is.
Misleidend? Weet u wat ik een misleidende term vind? Rentmeesterschap. Dat woord zouden ze moeten verbieden.
De verschraling van de natuur kwam wel aan de orde tijdens de cursus ‘Gastheer van het landschap’ die ik laatst volgde. Een goed initiatief van de gemeente Ede die deze cursus in samenwerking met het IVN aan Edese recreatieondernemers aanbood. Veel informatie over het prachtige gebied waarin wij wonen. Maar ook minder positief nieuws. ‘Er is veel groen, maar ook steeds minder te zien,’ zei de bezorgde ecoloog die de eerste presentatie van de cursus verzorgde.
Kommer en kwel dus, maar gelukkig zijn er ook andere berichten. Doordrongen van het massaal verdwijnen van insecten en vogels is er een Deltaplan Biodiversiteit opgesteld. En het mooie er aan is dat het een samenwerking is van natuurbeheerders, wetenschappers, bedrijfsleven en boeren. Samen willen ze het tij gaan keren. Ook de gemeente Ede wil zijn steentje bijdragen. De gemeenteraad nam daartoe onlangs de nota biodiversiteit aan.
Laten we hopen dat we op tijd zijn en kunnen voorkomen dat er straks niks meer dood te spuiten valt, mijn verontruste vriend nog woester wordt en ik gastheer ben van een uitgestorven landschap.