Bij de Edese SGP begrijpen ze er helemaal niets meer van. Word je twee keer op rij de grootste partij bij de gemeenteraadsverkiezing en sta je ook twee keer compleet buitenspel. In 2014 gebeurde dit via achterkamertjespolitiek en nu in 2018 gebeurt dit na een compleet (in)formatieproces met zelfs twee formateurs uit eigen gelederen. Maar hoe er ook wordt gepraat, gesmacht en gesmeekt… men ziet hen gewoonweg niet staan. Toen tijdens de lopende formatie de D66 fractie uit elkaar spatte keek men weer niet naar de SGP maar werd de VVD uitgenodigd aan de onderhandelingstafel.
Wie het boek ‘Rooie Rakkers Tussen Zwarte Kousen’ van Aart Homoet heeft gelezen krijgt een mooi inkijkje in de politieke geschiedenis van Ede. Hierin is te lezen hoe de gedachte altijd in gemeente Ede heeft geheerst dat de hoofdstromen uit de politiek eigenlijk vertegenwoordigd moeten zijn in het college. Dus hadden PvdA, VVD en CDA (voorheen ARP & CHU) de jaren door altijd het patent hierop. De SGP is nooit een potentiële partner geweest. Maar de tijden zijn veranderd. De drie hoofdstromen zijn sterk afgeslankt en de politieke versplintering heeft enorm toegeslagen.
Dat de SGP in de periode 2010-2014 wel in het college zat was toen ook meer te danken aan Evert van Milligen van de VVD. Die zag in de SGP een soort van christelijke VVD en een zeer betrouwbare partner om sociale en economische politiek op rechtse grondslag te voeren. Dat de staatkundige gereformeerde broeders er in de ogen van de VVD ook wel wat bedenkelijke ideeën op nahouden was even van minder belang. Breunis van de Weerd mocht voor vier jaar wethouder voor de SGP zijn en die koopzondag kon nog wel even worden uitgesteld. Pragmatisme pur sang.
Nu willen de drie christelijke partijen in gemeente Ede dus wel met elkaar in één college maar de anderen hebben helemaal geen trek zich daarbij te voegen. Hooguit bij twee wordt er dan geroepen maar je leest wel tussen de regels… dus niet met de SGP erbij. Want hoe je het ook bekijkt, de ene C is natuurlijk de andere niet. De moeite die de andere partijen hebben met de ploeg van Nico van der Poel en co. ligt in hun grote terughoudendheid op het gebied van b.v. sport, kunst en cultuur. Maar veel belangrijker door hun vrouwenstandpunt en de visie op LGBT.
Dat vooral seculiere partijen zich nu net zo principieel opstellen dan de SGP dat doorgaans zelf doet is dan ook niet zo verwonderlijk. Nu kun je het negeren van de SGP stuitend vinden. Je kunt claimen dat de grootste partij het recht hebt deel te nemen. Je kunt nu vanaf de zijlijn zwaaien met een 10-punten pamflet die de formerende partijen vooral ook even moeten meenemen in hun beleid… Afgewezen worden is nooit leuk maar de kans dat dit gebeurt met geconserveerde denkbeelden is wel levensgroot. Maar laten (vooral) GroenLinks en de VVD dit nu ook maar eens hardop zeggen! Dat schept wel heel veel duidelijkheid richting de mannenbroeders…