Afgelopen donderdagavond zat ik achter de PC. Het was afzien want de verbinding haperde continu. Ik stond op het punt het bijltje er bij neer te leggen toen hij in beeld kwam en een vel wit papier verscheurde en er eentje verfrommelde. Maar het contact met de raadszaal viel al gauw weer weg. Later op de avond was het wel in orde maar de sjeu was er voor mij af. Ik had tenslotte de bijdrage van mijn favoriete Edese politicus tijdens de algemene beschouwingen gemist. Ik besloot om maar een uurtje intensief te gaan hardlopen. De volgende dag heb ik toen als nog er maar kennis van genomen.
“Die met die staart weet het wel goed te brengen!” sprak onlangs nog iemand tegen mij. Ruben van Druiten’s naamsbekendheid is dan wellicht gering bij de politiek randkerkelijken maar hij weet wel vaak een gedegen indruk achter te laten. Om ooit als politieke partij de naam Burgerbelangen te kiezen was natuurlijk geen gouden greep. Veel te algemeen en nietszeggend en de verwarring met de toen al lang bestaande partij Gemeentebelangen is dan ook schering en inslag. Zelfs in de EdeStad van deze week was het weer raak en dat in een redactioneel artikel.
Ons eerste contact dateert uit 2012 toen hij door de lezers van de Edese Post als politicus van het jaar werd verkozen. In het gemeentehuis feliciteerde ik hem daarmee en het bleek het begin te zijn van een reeks verdere prettige ontmoetingen. Zo zaten we naast elkaar te luisteren naar wat Emiel Roemer in Cultura over de zorg had te vertellen. Zo gingen we samen naar een metalconcert in Barneveld. Zo zat hij bij mij aan de keukentafel langdurig koffie te drinken in verkiezingstijd terwijl hij eigenlijk bezig moest zijn met flyeren in Veldhuizen.
Toen ik een keer op twitter grapte dat er wel wat meer waardering mag zijn voor Edese columnisten ging niet lang daarna de deurbel en werd mij een bos bloemen door hem overhandigd. Niet dat hij altijd vreugdedansjes maakt na het lezen van mijn bijdragen. Ik had Burgerbelangen en met name hun visie op de komst van asielzoekers ook enkele malen stevig aan de kaak gesteld. Ruben gaf dan ook eerlijk toe dat er wel eens een schurende werking vanuit was gegaan. Maar wederzijds is er de waardering voor de manier waarop we dingen doen.
Burgerbelangen zegt een rechts-progressieve partij te zijn op Fortuynistische leest. Pim Fortuyn die de islam als ‘achterlijke cultuur’ verklaarde en daarmee een proces in ons land op gang bracht waarbij alle islamieten bij voorbaat verdacht zijn en als groep in een kwaad daglicht worden gezet. Maar laten we elkaar a.u.b. individueel beoordelen op handel en wandel en niet als religieuze, politieke of wat voor groep dan ook. Politiek bedrijven op basis van angstsentimenten zorgt alleen maar voor tweespalt en polarisatie.
Stemmen op Ruben en z’n Burgerbelangen zie ik mij dan ook niet zo gauw doen. Buiten de visie wat betreft asielzoekers heeft Burgerbelangen ook niet zo veel op met de zo nodige verduurzaming. Al die zonnepanelen en windmolens vinden ze daar maar niets. Tenzij het natuurlijk gaat om het behoud van historische exemplaren! Want dan staat van Druiten vooraan bij het spreekgestoelte. Behoud van cultureel erfgoed en helder taalgebruik is bij die ‘paardenstaart’ wel in goede handen. Om Mart Smeets maar eens te citeren: “Mag ik dat zeggen… ja dat mag ik!”
prachtige informatie voor een nieuwe blog schrijver …
het is eigenlijk nuttig.