Toen ik eens van werkgever veranderde liet ik tijdens het ‘exit’ gesprek weten dat voor mij het principe van eeuwige trouw alleen van toepassing is op het huwelijk en verder niets. Nou ja, dat was wellicht toch een beetje te kort door de bocht. Want als er op politiek gebied wat te stemmen valt dan kom ik hondstrouw op en geef mijn stem steevast aan dezelfde partij. Nou ja, ik ben één keer noodgedwongen veranderd omdat er sprake was van een fusie. Ik ben eigenlijk te beschouwen als de tegenhanger van de zwevende kiezer, namelijk de beton dan wel de loodstemmer. Nou ja, die vaste keuze staat wel heel erg onder druk merk ik de laatste tijd vaker en vaker…
Want mocht er op korte termijn verkiezing zijn dan weet ik het niet meer zo zeker. Dan zou er voor het eerst in mijn leven wel eens een trendbreuk kunnen ontstaan. Dat allemaal door de dividendbelasting. D.w.z. door het onzalige plan van het kabinet om enkele multinationals te ontzien. Die dreigen anders te vertrekken en dat kost blijkbaar werkgelegenheid. Dus dan geef je daar maar aan toe want dat wil je natuurlijk nooit op je geweten hebben. Dat kost dan wel een paar miljard en bij de groeiende economische situatie valt het bedrag dat je als regering misloopt nog veel hoger uit. Terwijl de lijst van instanties waar het grote geld echt nodig is (b.v. zorg, politie) ronduit lang is…
Nee, ons kabinet kiest er voor om degene die het al heel goed hebben heel goed te verzorgen en waar echte zorg nodig is, dat steeds maar meer af te romen. Het is eigenlijk niet te geloven. Een uiterst bizarre maatregel waarvan ook lang niet iedereen overtuigd is dat deze ook werkelijk haar doel bereikt. En trouwens zou het wel zo zijn dan zou je gewoonweg principieel niet voor deze druk mogen zwichten. Het grote risico van ondernemerschap is nu eenmaal winst maken en als multinationals dat doen dan moeten ze belasting afdragen net zoals u en ik. Punt uit. Dus mijn stem (weer) geven aan een partij die dit allemaal ondersteunt? Daar gaan we nog wel een paar nachtjes over slapen…
Ook in gemeente Ede zijn er politieke geluiden te horen geweest waarbij financieel voordeel ten gunste zou moeten komen aan een specifieke groep burgers maar zeker niet aan het collectief. Dan wordt er direct door bepaalde lieden geroepen om de OZB te verlagen. Maar daar profiteren alleen maar bezitters van een eigen huis van en hoe groter het pand hoe groter het voordeel dus. De bijstandsmoeder in een huurflatje ziet er niets van. Gelukkig heeft men in gemeente Ede gekozen voor een veel socialere oplossing en is er besloten de kosten voor het aanvragen van een paspoort, rijbewijs etc. laag te houden. Ik zou die Edese wijsheid dan ook heel graag in de Haag terugzien…