Hier in huize Winkel wordt wel eens de – in deze regio zeer bekende – Ede stad/dorp discussie gevoerd. Mevrouw Winkel, die in het verleden in o.a. Zwolle en Amersfoort heeft gewoond, weet het zeker. Ede is en blijft een dorp. Punt! Zelf ben ik geboren en getogen in een woongemeenschap waar de 17.00 brievenbuslichting zo’n beetje het dagelijkse hoogtepunt was. In dat licht is Ede zondermeer een (grote) stad toch?
De kinderen voeren in deze discussie graag het ‘argument der voorzieningen’ aan. Als er in een plaats o.a. een ziekenhuis, een bioscoop en zelfs bouwmarkten op een rij staan dan is het voor hen wel duidelijk. Een heuse stad dus! Het centrum van Ede, wat geografisch trouwens aan de rand en eigenlijk in een buitenwijk ligt, is aan de andere kant weer geen goede graadmeter in dit soort twistgesprekken toch?.
In ieder geval niet iets waar je voor je plezier naar toegaat toch? Maar goed in deze materie heb ik persoonlijk nog wel een toevoeging. In een beetje stad is er in ieder geval een muziekspeciaalzaak te vinden. Een kleine maar fijne plek waar je cd’s, lp’s en gerelateerde zaken kunt scoren. Is zo’n instituut niet aanwezig dan is deze hele discussie geheel overbodig en mag zondermeer ‘dorp’ aangevinkt worden toch?
Zo’n 20 jaar geleden ging ik al vanuit Barneveld wel eens speciaal naar Ede vanwege de aankoop van muziek. Je kon toen nog volop cd’s kopen bij o.a. V&D, Van der Leest, de Bron en later ook bij de Mediamarkt. De kans dat ik dan thuiskwam met een plastic tasje (intussen verheven tot een zeer ernstig milieudelict) gevuld met ronde zilveren geluidsdragers was even groot dan dat ik die dag naar het toilet zou gaan.
Vanaf 2007 hoefde ik geen dagelijkse huilbuien (al sinds mijn geboorte) meer te ondergaan omdat ik mij nu echt voortaan Edenaar mocht gaan noemen. Een vette bonus daar bovenop was ook nog eens dat er in het centrum een echte muziekspeciaalzaak te vinden is. Een goede reden voor mij persoonlijk om toch zo nu en dan op de fiets te springen om daar even wat aangename tijd door te gaan brengen.
Niet dat er elke keer ook daadwerkelijk iets is gekocht. Maar gewoon de beleving om naar binnen te gaan, wat rond te kunnen snuffelen en de sfeer te mogen inhaleren, is al onbetaalbaar. Het is dan intussen eigenlijk de enige plek nog in Ede waar ik mijn favoriete muziek fysiek kan aanschaffen. Iets dat met mij meegaat sinds dat punt ergens in de late jaren ’70 dat het gitaarspel van ene Edward van Halen mij innig vastgreep.
En nu het slechte nieuws. Aan dit monumentale (cultureel erfgoedwaardig) gebeuren komt echter per 31 december helaas definitief een einde. Onderdrukking van die eerder genoemde huilbuien is dan ook nu bij mij aan de orde. Een stad waar geen muziek meer in zit mag die nog wel een stad worden genoemd? Ik neig er sterk naar om per 1 januari a.s. met een rode arceerstift het woord ‘dorp’ vet te omcirkelen als het om Ede gaat…
Als kleine toevoeging wil ik graag vermelden dat de Pathé bioscoop kadastraal gezien op Bennekoms grondgebied staat, is Bennekom nu ook een stad????