Morgen start er in de Ark, een hervormde wijkgemeente in Veldhuizen, een spannend project. We willen graag uitbouwen zodat ons jeugdwerk een eigen ruimte krijgt. Hier is geen geld voor binnen de reguliere begroting dus zal er extra geld moeten komen. De grote vraag is of het ons lukt om € 250.000,- bij elkaar te krijgen om te kunnen bouwen. Als mede-initiatiefnemer geloof ik er in, maar vind ik het ook super spannend. Spannend omdat je best wat van mensen vraagt. Geld maakt niet gelukkig, maar dat betekent niet dat iedereen zomaar een heleboel over heeft. Het besef dat je geld maar één keer kunt uitgeven dringt best door.
Terwijl wij bezig zijn met acties voorbereiden lees ik in de krant en op Twitter dat Edese oud politici ook doorkrijgen dat je geld maar één keer kan uitgeven. ‘Ophouden met het WFC’ zegt de wethouder die ooit het initiatief nam voor dit grootschalige plan. Dit artikel moet u echt even lezen. Het zit vol pareltjes. De samenvatting: Het WFC is geweldig, als het bedrijfsleven niet mee doet kan het niet én: niemand lijdt gezichtsverlies als het project stopt. Die laatste is misschien wel de grappigste quote uit het hele artikel maar zal ik voor nu maar even laten rusten.
Landelijk hadden we deze week een zelfde soort openbaring. Op 28 mei 2014 waren GroenLinks, D66, VVD en de PvdA nog super trots op het ‘sociale’ leenstelsel. Ondertussen heeft ongeveer iedereen wel door dat het minder toegankelijk maken van het hoger onderwijs niet echt een sociaal, laat staan goed idee is. Met de kennis van nu zeggen we dan maar. Hoewel je dat toen natuurlijk ook prima had kunnen weten. Maar vooruit, beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald zeiden de mensen vroeger dus daar zal wel wat in zitten. Gewoon proberen niet te dwalen is mooi, maar als je dwaalt moet je ook de moed hebben om te draaien.
Wat dat betreft dus bonuspunten voor de landelijke PvdA, Evert van Milligen en Marije Eleveld. Nu hopen dat huidige Edese coalitie ook hoort wat die laatste twee zeggen. Het lijkt me nog steeds een bijzonder idee dat het voedselpretpark de miljoenen die het heeft gekost ooit gaat terugverdienen maar blijkbaar zit dit nog wel tussen de oren bij degenen die er over gaan. Voor hoe lang nog vraag ik me na deze nieuwsweek oprecht af, maar je weet het natuurlijk nooit. Voor hetzelfde geld, nee wacht, voor veel meer geld, staat er straks wel een voedselpretpark in ons mooie Ede.
Ondertussen ga ik maar aan de slag om te kijken of het onze kerkgemeenschap lukt die € 250.000 euro bij elkaar te sprokkelen om te kunnen investeren in het jeugdwerk. Als er dan weer berichten langskomen dat we per dag € 4650,- gemeenschapsgeld in het W.F.C. pompen probeer ik maar te bedenken dat dat met de kennis van nu is, dat we met de kennis van straks er heel blij mee zijn. Of zou er toch iemand gezichtsverlies lijden? We gaan het zien, met de kennis van dan.