Sommige dingen wil niemand en toch gebeuren ze. Iedereen wil groen om het eigen huis en toch worden buurten grijzer. We willen vrijheid ademen, maar we verstenen onszelf. Mensen zijn massaal lid van Natuurmonumenten, maar ze willen ook een massa grijze tegels en grind in hun tuin. Aan de rand van Ede centrum ligt tuindorp de Wethoudersbuurt. Een toonbeeld van een wijk zoals die 70 jaar geleden werd opgezet. Sfeervolle huizen met siermetselwerk (oog en hart willen ook wat) en een ruime tuin voor sier en moes. Maar Woonstede heeft in haar oneindige wijsheid berekend dat deze buurt te duur is in het onderhoud. Dus slingert de sloophamer er straks tegenaan.
Omdat ik er vlakbij woon ken ik de Wethoudersbuurt goed. Ook mij is opgevallen dat de buurt vervalt. Maar dat vervalproces is pas in gang gezet toen de sloopplannen uitlekten. Logisch dat je als bewoner van een te slopen buurt weinig motivatie meer kunt opbrengen om woekerend kweekgras uit te krabben of platte peuken van de straat te pulken. Dus verloedert de buurt. Dan komt de wethouder langs om te kijken of er iets waars zit in de plannen van Woonstede om de huizen te slopen. De wethouder constateert dat de buurt verslonst en is het dus eens met het waanidee dat opknappen geen doen is. De beruchte en zich steeds herhalende vicieuze cirkel redeneert zich vanzelf rond.
Wie of wat bepaalt waarom en wanneer een historisch pand of een karakteristieke buurt gesloopt moet worden dan wel gerenoveerd? Het Banckertplein mocht behouden blijven en werd succesvol gerenoveerd. De Kolkakkerbuurt werd gedeeltelijk gesloopt en gedeeltelijk vervangen door nieuwbouw. En ja, en passant ook verdicht en uitgebreid. De historische Cavaljé school moest tegen de vlakte. Beleidsmensen die ervoor hebben doorgestudeerd genieten van eeuwenoude panden in het zuiden van Europa tijdens hun vakantie, om bij thuiskomst uit te rekenen dat een buurt van 70 jaren oud in hun eigen woonomgeving niet meer te onderhouden valt. Hebben Spanjaarden, Italianen en Fransen meer over voor behoud van hun historische huizen? Of rekenen wij Nederlanders beter?
Maar als wij dan zo slim zijn waarom kan de oude Klinkenberg flat jarenlang leeg blijven staan en verpauperen? Dat moet toch ook miljoenen aan verspilde leegstand kosten? En waarom verkoopt de gemeente een riant perceel aan de Kazernelaan voor heel veel geld aan iemand die daarop 1 joekel van een vrijstaand pand mag neerzetten? Op die plek kunnen nu juist wat meer woningen worden gepland, maar dat wil de gemeente dus niet. Haar wegen zijn ondoorgrondelijk.
De huidige bewoners van de Wethoudersbuurt rest herinnering. Verloren wijkrelaties. Buurtpijn. Ze zullen moeten plaatsmaken voor meer nieuwe bewoners. Na de sloop van hun karakteristieke woningen met siermetselwerk en grote tuinen, zullen er meer nieuwe woningen verrijzen met kleinere tuinen. Gelukkig blijft het heerlijke groene speelpark in het hart van de wijk behouden. Dat is fijn voor mens en dier. Opgroeiende kinderen die genieten van sport en spel dicht bij huis. En vogels, egels en insecten nestelen dichtbij. Maar wat gemeente en Woonstede onderschatten: doordat er meer huizen gebouwd worden op dezelfde oppervlakte, zullen in de nieuwe Wethoudersbuurt meer verkeersbewegingen plaatsvinden. Zo gaat dat in Ede stad, het wordt drukker en drukker. Hoe meer zielen hoe meer vreugd, zolang ze niet onder de auto komen en hun longen schoon blijven.