Levenseinde van een geliefd huisdier

De bel gaat. Mijn dochter laat de baby bij mij en gaat naar de voordeur. Ze heeft een hele zware bevalling en kraamtijd achter de rug, maar krabbelt gelukkig op. Om haar bij te staan passen wij als ouders af en toe op de baby. Haar kat Benji logeerde een tijd bij ons in Ede. Een schat van een dier, een lieve senior, maar de laatste weken werd hij zwak. At minder, speelde minder, liep slechter. Dierendokters in Ede lapte hem op. Terug bij mijn dochter bleken de klachten toch ernstiger. Haar eigen dierenarts verwees ze door naar dierenkliniek X. te Z. . Deze constateerde na inwendig onderzoek en een nacht observatie uitgezaaide tumoren. Mijn dochter schrok enorm. Helemaal toen de dierenkliniek eiste dat ze haar kat gelijk moest laten inslapen. Dat vond ze te gortig omdat Benji nog at, geen zichtbare pijn had, nog liep, zelfs kon springen, en op de kattenbak ging.

De dierenkliniek X. te Z. weigerde mijn dochter Benji mee naar huis te geven. Eerst moest ze beloven die dag een afspraak te maken met een dierenarts om hem te laten inslapen. Mijn dochter stemde in omdat ze wel moest. Na vijf uur soebatten en smeken kreeg ze Benji uiteindelijk mee. O ja, de rekening van de dierenkliniek was niet € 320 zoals ze eerst had begroot. Ze hadden wat extra onderzoeken moeten doen, zodat de rekening was opgelopen tot € 530.

Mijn dochter koos ervoor om haar kat zelf naar het einde te begeleiden. In eigen huis met haar persoonlijke zorg. Op internet zocht en vond ze een klein bedrijf dat gespecialiseerd is om huisdieren letterlijk meer lucht te geven in de laatste levensfase. De eigenaar van Freeair, Peter Olthof te Lunteren maakte met zijn hond min of meer hetzelfde mee – zijn hond ademde moeilijk, maar hij wilde hem niet zomaar laten euthanaseren in een klinische omgeving ver van huis. Dus bedacht hij een dierwaardig concept met benches voor huisdieren – van klein tot groot – die gekoppeld worden aan een zuurstofpomp.  Omdat wij vlakbij Lunteren wonen haalden we de bench plus zuurstofpomp op en brachten deze naar onze dochter. Benji reageerde gelijk positief op de bench plus extra zuurstof. Hij kroop er zelf in als ademen even moeilijk ging.

De bel ging dus. Ik hoorde aan de deur stemmen, discussie op hoge toon zelfs. De baby slaapt dus ik ga kijken aan de voordeur. Twee agenten staan op de galerij. Ze zeggen dat ze getipt zijn dat hier mogelijk een kat wordt mishandeld. Mijn dochter krijgt een nieuwe dreun te verwerken. Nu wordt ze op de drempel van haar eigen huis beschuldigd van dierenmishandeling van haar eigen kat waar ze zielsveel van houdt. Ik troost en kalmeer haar. Er komt nog een inspecteur van de dierenpolitie bij. We laten de drie politiemensen binnen zodat ze met eigen ogen kunnen zien dat Benji niet wordt mishandeld, maar integendeel de beste behandeling krijgt. In haar eigen huis moet mijn dochter haar onschuld bewijzen.

Mijn dochter belt een advocaat en een aantal lokale dierenartsen. Zij steunen haar in haar opvatting dat de dierenkliniek haar niet zo onder druk had mogen zetten. En zeker geen aangifte had mogen doen. Als ouders vinden wij steun bij Dierendokters.

Hoewel de dreiging van verdere bemoeienis van dierenkliniek X. te Z. dan wel dierenpolitie steeds als een zwaard van Damocles boven dochters gemoedsrust hangt, lukt het om Benji een zo goed mogelijk levenseinde te geven. Hij slaapt na een week in langs natuurlijke weg in de armen van zijn geliefde bazinnetje op het juiste ogenblik in zijn vertrouwde omgeving. Dankzij mijn dochters goede zorg, dankzij Freeair’s bevrijdende vindingrijkheid, en dankzij Dierendokters die wel oog had voor een goede balans tussen liefde voor het dier en liefde voor de mens.