Toen ik gevraagd werd een gastcolumn te schrijven voor Ede Dorp dacht ik al vrij snel, dat moet gaan over het Edese klimaat.
Dan kan ik uitgebreid ingaan op de aanleiding van de uitnodiging voor deze column; namelijk de stelling dat vrouwen in de politiek nog steeds met 2-0 achterstaan. Verleidelijk want steeds vaker lijk ik me in kringen te bevinden waarin vrouwen zijn ondervertegenwoordigd, maar eigenlijk hou ik meer van goede voorbeelden stellen dan gezeur langs de zijlijn en bovendien lijken we in de Edese raad eigenlijk best goed op weg.
Het politieke klimaat dan misschien als onderwerp van een column waarin ik kan vertellen over de PvdA fractie in Ede die zich de afgelopen periode als oppositiepartij opnieuw heeft moeten uitvinden. Een andere taal is gaan spreken en de bestuurderstaal heeft moeten afwerpen en hoe lastig dat is soms maar ook heel leuk.
Of het sociale klimaat, dat door de ombuigingen, een mooi woord verzonnen voor bezuinigingen, zeer onder druk staat. Kunnen we de broodnodige zorg in Ede wel blijven leveren? Het gebrek aan zorgpersoneel van huisarts tot aan zorgmedewerkers. Overal sluiten instellingen of werken stagiairs volop mee. Schrijnend, de kosten lopen op en nog is er steeds minder plek voor zorg. Zitten we als Edese politiek hier wel voldoende bovenop?
Genoeg onderwerpen voor wel tig columns. Maar ik kies voor hèt klimaat.
Toen ik ging studeren koos ik voor een opleiding milieutechnologie, niet alleen omdat ik scheikunde leuk vond maar omdat ik zag dat technologie een grote bijdrage kon leveren aan de idealen van een duurzame samenleving. Nu denk ik zelfs dat zonder nieuwe technieken de klimaatdoelen vrijwel onhaalbaar zijn. Maar inmiddels weet ik ook hoe belangrijk het is dat de politiek de juiste keuzes maakt, durft te maken!
Moeilijke keuzes bijvoorbeeld als je kijkt naar wind- en zonne-energie, waar dan in Ede en hoeveel? Over duurzame landbouw, duurzaam bouwen en biodiversiteit, hoe bescherm je het klimaat zonder alles op slot te zetten? Ingewikkelde dilemma’s die vragen om een goed debat. Want ik maak me zorgen; over de uitputting van onze grondstoffen voor energie opwekking maar ook door ons onverzadigde consumeren. Over onze biodiversiteit en de afgenomen bodem- en luchtkwaliteit. Over het extreme weer en oplopende temperaturen, hoe gaan we hier straks mee om?
En ik maak me boos over alle artikelen, opmerkingen en oneliners die slechts als doel lijken te hebben het niets doen te legaliseren. Want niets doen is in mijn ogen echt geen optie. Het klimaat staat onder druk door de invloed van ons, de mens. Ja, ook de Edese burger! Kunnen wij niet nu alvast een tandje minderen? De thermostaat een graadje lager zetten bijvoorbeeld. Wat bloemen in de tuin in plaats van tegels. Zonnepanelen, isoleren en wat vaker met de fiets. Tweedehands een kans geven?Andere keuzes maken als burger en als gemeente?
Dus hèt klimaat is het enige klimaat waar ik me ècht zorgen over maak en we allemaal ons zorgen over zouden moeten maken, ook voor onze kinderen en kleinkinderen.
Karin Bijl