Transformatie kantoren naar (sociale) woningen
De Edese raad trekt jaarlijks bij het college aan de bel dat er te weinig woonruimte is voor starters, studenten en mensen met lage inkomens. Ook dit najaar vroeg de gemeenteraad in een motie het college werk te gaan maken van het ombouwen van kantoren naar woonruimte. Op het eerste gezicht een sympathieke motie. Echter het duurt zeker 4 jaar of langer om de voordeur van een omgebouwd kantoorpand officieel te openen. Want het vinden van een oud kantoor dat geschikt is voor ombouw, het wijzigen van het bestemmingsplan, de aanbesteding en de verbouw kent een hele, hele lange doorlooptijd. De woningzoekende van vandaag en morgen hebben dus niets aan de aangenomen motie door de raad.
Het vinden van passende woonruimte is gelijk aan het zoeken van een spelt in een hooiberg. Van de raad van Ede verwacht de woningzoekende actie en echte oplossingen voor het huisvestingsprobleem. Er zijn veel meer mogelijkheden dan alleen het ombouwen van kantoren. Anders gesteld: de raad had in een motie het college kunnen opdragen om voor eind 2020 minimaal 150 en voor eind 2021 daar boven op nog eens 250 woningen te realiseren voor starters, studenten en mensen met lage inkomens.
Je zult maar woningzoekende zijn. Iedere strohalm grijp je dan aan om woonruimte te bemachtigen. En iedere keer is er weer die teleurstelling. Vaak is de huur van de aangeboden woonruimte boven het budget, moet er teveel aan de woning gebeuren om er in te kunnen wonen of is een ander je weer voor. De raadsleden kunnen zich nauwelijks voorstellen wat deze ellende voor een woningzoekende betekent. Hoe het vinden van woonruimte het leven van een woningzoekende gaat beheersen. Woningzoekenden hebben zich niet georganiseerd anders hadden zij allang op de tribune van raadszaal echte aandacht voor hun problemen bij de Edese raad opgeëist.
Wil de raad voor deze groep woningzoekenden echt iets willen betekenen dan vraagt dat om een aanpak gelijk ten tijde van de vluchtelingen crisis. College trok toen alles uit de kast. Een deel van het ambtelijk apparaat werd speciaal voor deze klus vrijgesteld. Regelmatig hield het toenmalig college de raad en vooral de media op de hoogte over de mogelijkheden. Omdat er een ‘crisis’ was, was niets te dol om het doel te halen. Toen er uiteindelijk voldoende ruimte voor de opvang van vluchtelingen gelokaliseerd was, trok het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers het verzoek in.
Een meer dwingende aanpak door de gemeenteraad is noodzakelijk om de starters, studenten en mensen met een laag inkomen aan huisvesting te helpen. De raad kan de Edese bevolking mobiliseren om mee te denken in het vinden van oplossingen. Onder de Edenaren leven vast veel ideeën. Dat vraagt van het college om de ruimte in de wetten en regels op te zoeken of naar politiek Den Haag te gaan om te mogen experimenteren met verschillende soorten pilots. Of zoals de gemeenten Arnhem en Nijmegen ook een beroep doen bij de minister van Binnenlandse Zaken voor het sluiten van een woondeal. Opvallend is wel dat gemeente Ede niet betrokken is bij de woondeal Arnhem en Nijmegen. Mogelijk zegt dat iets over de bestuurlijke alertheid van het college van Ede.
Wanneer het college en de raad het echt willen dan is er veel meer mogelijk om woonruimte voor deze doelgroep te bouwen, bestaande panden om te bouwen of samen met woningeigenaren woningen op een slimme manier te splitsen. Maar dan moet de raad ervoor gaan en daarvoor is veel meer nodig dan een motie van de raad. Dat vraagt om een raad die het doel helder vastlegt, de uitvoering door het college actief volgt, daar waar nodig bijstuurt of ingrijpt en actief verantwoording aflegt aan de Edese bevolking over de voortgang.
In maart 2022 zijn er weer gemeenteraadsverkiezingen. Hopelijk kan deze raad met enige trots dan melden: wij hebben echt iets bereikt voor de studenten, mensen met lage inkomens en starters.