Wolvengehuil

De afdeling Follow the Money van ededorp.nl boog zich dit keer over de jaarverslagen van stichting de Hoge Veluwe. Jaarverslagen? Ja, er zijn er twee. De eerste is een prachtige glossy van 80 pagina’s waarvan er 20 volledig zijn gevuld met foto’s. Op de resterende 60 pagina’s komt het woord moeflon meer dan 100 keer voor. Het jaarverslag is dan ook een grote aanklacht tegen de wolf die met 90 vermeldingen ook hiermee de moeflon op de hielen zit.

Het is duidelijk: op niet al te subtiele wijze probeert het park uit te leggen dat het niet de bedoeling is dat de wolven moeflons opeten waardoor al die blikjes met wildstoofpot (verkrijgbaar in de parkwinkel voor € 11,95 met 15% moeflon) niet meer gevuld kunnen worden met vers vlees.

Wilde schapen hebben een handige methode om zichzelf tegen de wolf te beschermen: ze klimmen op een steile bergwand waar de wolf niet bij kan en wachten vervolgens totdat die wolf aftaait. De heuveltjes van de ‘unieke’ stuifzanden op de Hoge Veluwe lenen zich wat minder goed voor die strategie dus dat is smullen voor Bor en zijn vriendin. Uit zichzelf gaat zo’n schaap dus nooit in Nederland wonen en zeker niet achter de hekken van de Hoge Veluwe.

Ze gaan ze missen, die moeflons, die als karaktereigenschap hebben dat ze jonge boompjes opvreten wat voor een echt natuurpark en het klimaat nogal een irritant trekje lijkt maar door de Hoge Veluwe juist als een pluspunt wordt gezien. Het woordje natuurbescherming komt dan ook maar één keer voor in het verslag en dan is het nog niet duidelijk of het park de natuur beschermt of dat het park wordt beschermd tegen de natuur. Wat dat betreft is de voorzitter van de Raad van Toezicht duidelijk: “Het park is een roepende in de woestijn” wat me inderdaad de beste typering van het park lijkt.  

Na 60 pagina’s wolvengehuil komen we bij de cijfertjes maar we schakelen dan over naar het gortdroge en kille jaarverslag voor de ANBI. Daar lezen we dat het park in 2021 8,2 miljoen aan baten boekte. Ruim een miljoen daarvan komt van subsidies van de overheid. Het leidde allemaal tot een winst van 1,5 miljoen euro, bijna drie ton meer dan in 2020.

Het park betaalt geen vennootschapsbelasting wat best gek is want iedere dierentuin of pretpark betaalt belasting. Wat doet het Park dan wel met al die winsten en subsidies?

In de spaarpot. Het eigen vermogen is inmiddels bijna 17 miljoen dus daar kun je best een aardig resort vanuit de grond stampen. Niet echt eerlijk tegenover de lokale ondernemers die wel belasting betalen en geen subsidie krijgen maar over oneerlijke concurrentie staat niets in de jaarverslagen.

Wat leren Edenaren, die wel belasting betalen maar desondanks toch nog een jaarkaart kochten voor het dubbele tarief van twee jaar geleden? Dat het Park helemaal geen protserig hotel en resort nodig heeft om te overleven, al 85 jaar niet. Van een winstmarge, zonder hotel of resort, van 1,5 miljoen op een omzet van 8,2 miljoen worden de meeste ondernemers stinkend jaloers.

Daar kun je in ieder geval een hoop moeflons van importeren.