Bedrijven in Ede die reclame maken voor zichzelf betalen daarvoor een belasting; de reclamebelasting. Het geld gaat in een potje en uit dat potje worden vervolgens zaken betaald om het dorp aantrekkelijker te maken om het te bezoeken. Een goed systeem lijkt me. Samen voor ons eigen het hele dorp leuker maken om daar te gaan winkelen. Een mooi systeem van solidariteit.
Die reclamebelasting is beperkt tot ondernemers die zich in het centrum van Ede bevinden. Het dorp, zoals we dat in Ede nog steeds zeggen. Dat systeem lijkt te kloppen. Er zijn maar weinig ondernemers op de Galvanistraat die profiteren van leuke acties op de Grotestraat. Dat scheelt ze dan ook € 400 tot € 1.200 per jaar, het tarief van de reclamebelasting want dat hoeven ze niet te betalen.
Maken deze ondernemers dan geen reclame voor zichzelf? Zeker wel! De hele nacht worden daar op die gebouwen bedrijfsnamen verlicht. Ik heb nooit begrepen waarom. Alsof ik midden in de nacht ineens de reclame van een accountantskantoor zie oplichten en denk: “Goh, daar ga ik morgen eens even langs.”. Of de reclame van Technova die mij in helverlichte letters op mijn 54ste moet overtuigen daar morgen een studie te beginnen. Het irriteert me zo dat die reclame ineens een soort anti-reclame wordt. Zo heb ik besloten mijzelf niet in te schrijven op het Technova en als ik veervoer nodig heb dan ga ik niet naar De Heus. Crop wordt niet mijn accountant als ik die zoek om de miljoenen subsidies voor ededorp.nl te verantwoorden en mijn nieuwe skelter koop ik niet bij Berg Toys.
Bedrijven doen tegenwoordig graag duurzaam maar als het gaat om reclame maken denken ze zichzelf een lol te doen door nachtenlang hun naam te verlichten op gebouwen in wijken waar niemand komt. Een vorm van totale energieverspilling die haaks staat op energiebesparing die we graag willen.
Het is maar elektriciteit zegt u? Ja, het is maar elektriciteit. Dat heeft het imago van duurzaam maar zolang elektriciteit word opgewekt door gas- en kolencentrales is er geen enkele reden om die energie te verspillen. En verspillen doe je door de naam van je bedrijf te verlichten op een afgelegen industrieterrein waar ’s nachts niemand langs komt en niemand onder de indruk is van jouw mooi verlichte lettertjes.
Nou zal geen enkel bedrijf onder de indruk zijn van mijn pleidooi om die lichtreclames uit te zetten. Dat wordt natuurlijk anders als die bedrijven moeten betalen voor die totaal zinloze lichtreclames. Net zoals bedrijven in het dorp moeten betalen voor reclame lijkt het me goed dat al die bedrijven op die uitgestorven industrieterreinen ook moeten gaan betalen voor hun reclame.
Maak je misbruik van de openbare ruimte door de duisternis te vervuilen met je lollige reclames dan ga je gewoon betalen. De verspillingstax. Een variant op de reclamebelasting maar dan voor bedrijven die werkelijk helemaal niets bereiken met hun energieverbruik dan het verbruiken van energie.
Vierduizend euro per vierkante meter per jaar. Zo kan het iedere nacht earth hour worden. Zelfs op de Frankeneng.