Je hebt mensen die ondanks de crisis er het beste van willen maken. Je heb mensen die gebruik maken van de crisis en je hebt er die misbruik willen maken van de crisis. Die laatste categorie is niet zo moeilijk aan te wijzen. Zie je desinfecterende gel voor € 25,- per potje of een rol wc-papier van € 5,- per stuk dan weet je het: misbruik.
John de Mol die Talpamedewerkers ontslaat vanwege de Coronacrisis op het moment dat er meer televisie dan ooit wordt gekeken? Dat heet het geen misbruik maar dan noemen ze dat in managementtaal: never waste a good crisis. Dat is voor John dan ook veel prettiger dan toegeven dat hij platte k-programma’s bedenkt waar zelfs in deze tijd geen hond naar wil kijken
En dat zullen we vaker zien. Falende managers die in de Coronacrisis het perfecte excuus vinden om hun eigen onvermogen af te dekken. Prutsende politici die de crisis als een mantel der liefde om zich heen slaan.
Het zijn rare tijden en het is schijnbaar de bedoeling dat we dan als één man achter de regering gaan staan. We mogen vooral geen kritiek leveren op bestuurders die onder grote druk leven. Alsof zij geen fouten maken en je je als een mak lammetje geregulierd moet laten besmetten om een economische crisis te voorkomen en te verhullen dat er zoveel is bezuinigd op de gezondheidszorg dat er geen bedden en personeel genoeg beschikbaar zijn nu het er om spant.
Maar we moeten als burgers blijkbaar even volgzaam en niet te kritisch zijn.
Dat maakt het een ideaal moment om die ene benoeming er even snel door te drukken. Of om dat rapport met die rottige uitkomst te publiceren nu je weet dat er niemand naar kijkt omdat iedereen zich focust op maar één onderwerp. Dat vervelende besluit dat nog genomen moest worden kun je het beste nu doen want iedereen zit in de Coronaflow.
Want hoe belangrijk is het nieuwe station of het World Food Center terwijl we het risico lopen op een grote ramp? We zijn allemaal bezig met maar één ding: zo gezond mogelijk door de Corona-ellende komen en het lijkt geen goed moment om al te kritisch te zijn op de bestuurders die ons land en onze gemeente door deze crisis willen leiden.
Dat vraagt discipline. Van de azijnpissers in de kranten en op websites, maar ook van de bestuurders en politici. Never waste a good crisis is namelijk vooral een adagium van losers die alles aangrijpen om hun eigen tekortkomingen te verbergen. Een tekst die in managementboeken staat, boeken voor leidinggevenden die niet geschikt voor zijn voor hun vak.
De verleiding zal best groot zijn. Onopvallender dan nu kom je niet van je fouten af. Makkelijker dan ooit druk je rotbesluiten er doorheen. Maar het is een zwaktebod, beste bestuurder. Het is een symptoom van een ander virus, het ongeschiktheidvirus.
Zorg dus dat je nu niet in de val trapt. Want deze crisis gaat ook weer voorbij en azijnpissers hebben een goed geheugen.