Het komt nooit meer goed tussen de Hema en mij. Terwijl we ooit zo goed startten. Als kleine jongen liep ik vroeger door het dorp, met mijn handjes in die van mijn ouders. Nadat we de hele markt twee keer waren overgelopen volgde het hoogtepunt van de zaterdag: ik kreeg een warme worst van de Hema!
Een paar jaar later at ik ergens anders een echte rookworst en wat voelde ik me toen belazerd door de Hema. De Hemarookworst smaakte in vergelijking met een echte rookworst naar een condoom gevuld met slachtafval die wekenlang in een bak met warm vet drijft. En veel meer is het ook niet.
Het was de eerste tik in onze relatie.
Nog een paar jaar later kwam er een nieuwe kink in onze relatiekabel toen mij, als scholier van het Marnix, de toegang werd geweigerd tot de Hema. Ik wilde mijn dagelijkse saucijzenbroodje van 35 cent halen maar scholieren mochten niet naar binnen omdat er teveel gejat werd. De eerste deuk in mijn rechtvaardigheidsgevoel want ik had nog nooit wat gepikt.
De jaren erna gedoogde ik de Hema. Het was vooral lekker warm om er doorheen te lopen op weg naar de Grotestraat maar verder was het een kille verstandhouding. Dat werd alleen maar erger toen de Hema besloot om haar Paaseitjes in het vervolg Lente-eitjes te gaan noemen en de Kerstkransjes ineens Midwinterkoekjes ofzo werden genoemd.
Een paar maanden geleden ging het echt mis. De overheid onderzocht of de Hema via staatssteun overeind kon worden gehouden. Ik vond dat vanzelfsprekend een belachelijk idee. Niet lang daarna zat ik bij een restaurant in Renkum en ik, hoewel ik natuurlijk nooit naar andere vrouwen kijk, zag ineens Jolanthe Cabau van Karsbergen zitten, u weet wel, de ex van Jan Smit en de ex van Wesley Sneijder die haar kind in die lijn Xes heeft genoemd. Het bleek echter de zus van Jolanthe, in gezelschap van haar iets oudere partner (24 jaar, echte liefde dus), de eigenaar van de Hema.
Als jouw bedrijf staatssteun heeft aangevraagd dan hoort daar een bescheiden opstelling bij. In zo’n situatie zou het vervelend zijn als je uitgebreid met geld aan het smijten bent en de rest van de gasten de volgende dag in de krant leest dat jouw bedrijf miljoenen belastinggeld vraagt. Dit gezelschap had geen last van bescheidenheid want de flessen bubbels en rood vlogen over de tafel. Geen huiswijn van de Hema denk ik maar wel een rekening waar normale mensen weken voor moeten werken. Mijn kopje koffie smaakte trouwens prima.
Maar wel weer een tikje voor de liefde tussen de Hema en mij.
De laatste tijd gaat het echt helemaal mis tussen ons. Begin juli werd bekend dat de Hema ruim 11 miljoen Coronasteun heeft gekregen maar meer dan de helft ervan moet terugbetalen omdat ze iets teveel steun hadden gevraagd. Ja, echt Hema!
Deze week gaf Mark Rutte heel Nederland het dringende advies om zoveel mogelijk een mondkapje te dragen. De Hema, die de deur van Marks torentje plat loopt op zoek naar zoveel mogelijk belastinggeld om maar niet failliet te gaan was de eerste winkelketen die reageerde op het verzoek van de minister-president: bij Hema is het dragen van een mondkapje niet verplicht. Een dikke vinger dus van de Hema naar de overheid.
Mondkapjes verkopen doet de Hema natuurlijk wel want daar is geld aan te verdienen. Een dikke vinger dus van de Hema naar al die consumenten die ze daar kopen want volgens de Hema zelf helpen ze niet.
Hema, stop die vieze rookworsten maar ergens in en prop die lente-eitjes er maar achteraan: het is uit tussen ons.