Laatst had ik zin om een setje handgranaten te kopen. Dat heb ik vaker. Niet om te gebruiken maar gewoon voor de heb. Op het darkweb vond ik een sympathieke verkoper die mij een dozijn aanbood. Niet te lang nadenken maar doen, dacht ik. Nadat ik al mijn personalia had ingevoerd kwam ik bij de kassa en daar bleek dat ik moest afrekenen in bitcoins? Die heb ik niet en de deal ging niet door.
Een weekje later, het zal wel toeval zijn, werd mijn computer gehackt en al mijn bestanden gegijzeld en was er geen document of foto meer te openen op mijn pc. Gelukkig bood een aardige jongen uit een ver land mij aan te helpen. Of ik even 5 bitcoins wilde betalen en alles zou het weer doen.
Maar ik heb dus geen bitcoins.
Er volgde toen een ontnuchterende zoektocht naar wat een bitcoin, of cryptocurrency zoals de verzamelnaam van dit soort muntjes is, nou eigenlijk is. Maar ik snap het nog steeds niet. Het zal wel een generatiedingetje zijn. Het heeft iets te maken met ‘minen’, dat weet ik nu wel.
Maar wat ‘minen’ precies is weet ik ook nog niet maar ik hoorde wel van een paar bitcoinspositivo’s dat het ‘minen’ van crypto’s wereldwijd net zoveel elektriciteit opslurpt als heel Nederland per jaar verbruikt. Voor de liefhebbers: dat is 120 terawattuur. Bedenk eens met hoeveel windmolens en zonnevelden we het landschap moeten vervuilen om die elektriciteit op te wekken.
Wat krijgen we er voor terug? Een muntje. De bekendste is de bitcoin. Je kunt dat muntje niet vasthouden. Het is een virtueel muntje. Monopolygeld is tastbaarder. Je kunt er wel in beleggen als particulier maar dat gaat dan buiten toezicht van de AFM. Er zijn een paar particulieren die geld hebben verdiend met het beleggen in de bitcoin maar particulieren zijn vooral een speelbal van de grote jongens die de koers van de crypto’s heen en weer laten bewegen en sufferds als ik proberen over te halen om te investeren in die vage muntjes zodat zij uiteindelijk mijn investering binnen kunnen harken.
We hebben dus een muntje dat gebruikt wordt door vage beleggers en criminelen om nog vagere transacties te financieren. Datzelfde muntje vrat (in 2018) net zoveel stroom als in heel Nederland gebruikt wordt. And still counting want met de groei van die bitcoin zal Nederland wel snel te klein zijn voor dat energieverbruik.
Toch wordt de crypto steeds meer geaccepteerd als betaalmiddel. Je kunt je Tesla er meer betalen (nou we het toch over energieverbruik hebben) en er zijn al gemeenten, nog niet in Nederland gelukkig, waar je je belasting gewoon in bitcoins kunt betalen. Dat vraagt steeds meer bitcoins en dus meer stroomverbruik. En dus meer windmolens en zonnevelden.
Dat schiet niet op. Dat moeten we niet willen en zeker niet in Ede. En nu we in Ede het groenste college ooit aan de macht hebben wil ik graag oproepen tot iets innovatiefs. Een besluit waarmee we de kranten in heel de wereld zullen halen en waarmee we ons op de kaart zullen zetten als een extreem duurzame gemeente.
Ede wordt de eerste cryptovrije gemeente van de wereld!
Revolutionair! Innovatief! Ik voorzie Geert Ritsema bij Wakker Nederland, Leon Meijer bij Nieuwsuur en Rene Verhulst op CNN die alle drie uitleggen dat we hiermee een grote stap maken tegen de verspilling van energie en de financiering van criminele activiteiten. Ede, de beste! Doen dus.
Maakt u zich in de tussentijd over mij geen zorgen. Ik ga mijn spaargeld beleggen in iets nieuws: tulpenbollen.