Ik weet het niet meer zeker maar een jaar of tien geleden werd de Frisokazerne ingrijpend verbouwd want het Akoesticum begon in Ede. Ze kregen wat subsidie maar het college zei dat het Akoesticum in de toekomst z’n eigen broek op zou gaan houden.
Toen al had ik het gevoel dat het een hobby-project was. Liefhebbers van klassieke muziek die oefenruimte aanbieden aan musici en daarmee een boterham verdienen. Niets mis mee. Als ik een liefhebber zou zijn van klassieke muziek dan zou ik daar ook wel willen werken. Dan zou ik trots zijn op dat project en dagelijks met heel veel plezier naar mijn werk toegaan.
Er kwamen alleen te weinig muzikanten naar Ede toe. De exploitatie werd niet meer rendabel. Daar kwam nog een keer Corona overheen. Financiële tekorten en een faillissement dreigt. Wat doe je dan?
Een echte ondernemer vecht zichzelf uit zo’n crisis. Die wordt creatief en gaat knokken voor zijn voortbestaan. Die gaat werkweken van 60 uur of meer maken. Zo zijn heel wat ondernemingen door de Coronacrisis gekomen.
Veel makkelijker is het je handje ophouden bij de overheid, in dit geval de gemeente Ede. Of we even kunnen vangen want anders gaan we failliet. En het Akoesticum heeft het college bij de ballen. Wat moeten ze met zo’n gebouw, verbouwd voor meer dan 10 miljoen als er geen huurder meer is? In één keer afschrijven op een toch al noodlijdende grondexploitatie?
Dus ging de gemeenteraad akkoord met een extra subsidie van € 150.000 en een lening van € 175.000. En donderdag denkt de gemeenteraad na over nog een lening van € 187.000. Laat ik eens in die raadsstukken kijken naar de jaarrekeningen van Akoesticum. Bijvoorbeeld die van 2022. Die is er niet. Als ik verantwoordelijk was voor Akoesticum dan zou ik mezelf te barsten werken om die jaarrekeningen, ook die van 2023, op tijd klaar te hebben voor de gemeenteraad maar dat is niet het geval.
Misschien dat er een overzicht bij zou zitten van alle subsidies die het Akoesticum inmiddels heeft ontvangen. Dat is er ook niet. Ik heb het zelf maar even gemaakt en kwam aan een subsidiebedrag voor Akoesticum van meer dan twee miljoen euro over de afgelopen vier jaar en dat is, waarschijnlijk, exclusief de NOW- en andere coronasubsidies van de rijksoverheid.
Wel zit er een zogenaamde businesscase bij, een woord waar ik bijna allergisch voor ben geworden. Uit die businesscase blijkt dat de omzet in 5 jaar tijd met een miljoen zal gaan stijgen.
Jammer dat ze daar vijf jaar geleden niet mee zijn begonnen. Bovendien stromen er in de toekomst enorme rivieren met geld naar het Akoesticum van marktpartijen. Dat heb ik al vaker gehoord.
De nieuwe exploitatie schijnt er rooskleurig uit te zien. Ik kan dat niet controleren. In het kader van de nieuwe transparante bestuurscultuur heeft de hoofdlakker van de gemeente Ede alle interessante gegevens weggelakt zodat burgers zich er niet te veel mee gaan bemoeien.
Wel is duidelijk dat Akoesticum de Frisokazerne gaat onderverhuren voor congressen, zakelijke bijeenkomsten en vergaderingen. Hetzelfde dat de Reehorst driehonderd meter verderop ook doet maar dan zonder subsidie. Diners voor de gasten van het Akoesticum worden ter plekke verzorgd. Ooit was het idee dat de gasten van het Akoesticum het Museumplein zouden platlopen maar daar komt zo niet veel van terecht.
Bovendien gaat Akoesticum samenwerken met Artbase. Alleen, Artbase bestaat nog niet. En aangezien Artbase op hetzelfde drijfzand is gebouw als de WFE en het Akoesticum zelf, zou Artbase er wel eens niet kunnen komen. Ontzettend leuk, zo’n Akoesticum. Maar doe dat lekker op eigen kosten en ga niet bij iedere tegenwind je hand op houden bij de gemeente Ede.
Want ik zal je vertellen, Akoesticum, ik heb namelijk een handicap. Ik leg iedere gemeentelijke subsidie langs de meetlat van de subsidie die de gemeente aan de Voedselbank geeft. Die was de afgelopen vier jaar zo’n twee miljoen lager dan dat het Akoesticum kreeg.
Misschien goed om eens over na te denken als je businesscases schrijft om je eigen culturele droom, ver verheven boven het gepeupel van de Voedselbank, te verwezenlijken.
@Douwe Meijer: wat een verhelderend en raak artikel over het Akoesticum.