Een paar weken geleden werd de jaarrekening in de Edese gemeenteraad besproken. Iedere partij kreeg vijf minuten om daar wat over te zeggen. Voor die vijf minuten moest je een stuk van 250 pagina’s lezen dus ik kan me voorstellen dat je dan denkt: “dikke doei”. Aan de andere kant is het belachelijk dat er in totaal maar een uurtje wordt gesproken over de financiën van onze gemeente. Dat gaat namelijk over bijna een half miljard. Dan is vijf minuten per partij wel heel erg weinig.
Het stuk werd dan ook niet afgetikt en er kwam een vervolgvergadering. Die was afgelopen donderdag. Tussen die twee vergaderingen gebeurde er wel wat. Er kwam ineens een accountantsverklaring boven water.
Ik mocht die verklaring inzien. Daar staat zwart op wit in dat de gemeente 25,2 miljoen winst heeft gemaakt. Dus niet de 9,2 miljoen die ze zelf zegt te hebben overgehouden. Ik twitterde daar wat over. Ik bedacht me niet dat een verklaring van de accountant over de financiën van onze gemeente een staatsgeheim zou zijn. Die accountant controleert namelijk niet namens het college of de gemeenteraad, die controleert namens alle Edenaren of de boeken van Ede wel kloppen.
Ik stelde vervolgens een vraag aan die accountant. Of het beeld van die jaarrekening niet erg veel afwijkt van zijn eigen bevindingen en in hoeverre het stuk van de gemeente dan wel een getrouw beeld van de werkelijkheid geeft.
Dat had ik niet moeten doen. Het stuk bleek geheim voor het publiek. Van transparantie en de nieuwe bestuursstijl is na de verkiezingen maar weinig over.
Maar genoeg om over te praten dus op die tweede vergadering. Er kwam dus een vraag of de spreekruimte uit die eerste vergadering, die bijna iedereen al had opgemaakt, opgerekt kan worden. Waarom zou je ook anders nog een vergadering uitschrijven? Hoe kun je tegen wat extra debat zijn, nieuwe informatie en andere inzichten?
Maar namens de ChristenUnie sprak Cora Otter vervolgens de historische woorden: afspraak is afspraak. Of zoiets. En de afspraak was dat er maar vijf minuten spreektijd zou zijn. Vervolgens klonk er uit ieder coalitiekeeltje de opmerking: “Ik sluit mij aan bij de vorige spreker.” Ja, ook bij nieuwbakken coalitiepartij PvdA. De oppositie werd al kaltgestellt voor er een nieuwe college zit, dualisme is in Ede al dood voor het geboren wordt.
De burgemeester giechelde de vergadering naar het einde. Tegenover hem een aantal zelfvoldane gezichten die vonden dat ze een geweldige politiek move hadden gemaakt: ze hadden collega-raadsleden het zwijgen opgelegd.
Wat is macht toch lekker.
Maar ja, afspraak is afspraak volgens mevrouw Otter. Misschien goed om de afspraak over de kosten van het WFC nog eens tegen het licht te houden. Of de afspraak dat voor de overgang bij de Sysselt dicht zou gaan er een brug zou komen? Of de afspraak dat er een tunnel onder het spoor bij de Kerkweg zou komen, weten jullie nog, CDA? Zal ik nog even doorgaan met alle beloften die niet zijn nagekomen?
Afspraak is afspraak telt alleen als het je goed uitkomt. Als je bijvoorbeeld waarheidsvinding wilt voorkomen maar niet als het gaat om beloftes die je deed.
Dat is blijkbaar de afspraak.