(V)luchtige zaken

Vaak ben ik me er niet van bewust, al helemaal niet in de winter. De deuren en ramen in ons huis zijn dan grotendeels dicht. Maar wanneer ik buiten wandel met de hond, kijk ik af en toe verstoord naar boven, naar de lucht boven mij.

Het brommende geluid van de vliegtuigen die over Ede gaan, lijkt de laatste tijd enorm toe te nemen en dat valt al helemaal op wanneer je rustig over de hei en door de bossen wandelt.

Daarom begon ik uit pure nieuwsgierigheid het Twitteraccount @AboveEde te volgen, want wat vliegt er toch de hele tijd boven ons hoofd? Om een goed beeld hiervan te krijgen, zette ik de meldingen van dit account op actief: elk vliegtuig dat overkwam zag ik ook voorbijkomen via mijn mobiel.

Dat hield ik maar een paar dagen vol: soms elke minuut, soms om de paar minuten of een paar keer per uur kwam er een melding voorbij. Vrijwel direct hoorde ik boven mij dan het geluid van een overkomend vliegtuig. Van en naar alle windstreken in de wereld: Tsjechië, Duitsland, Egypte, Israël, Turkije, een privévliegtuig, zelfs vliegtuigen vanuit Londen, maar vooral veel Europese vluchten. Heel veel Europese vluchten.

Met gemengde gevoelens moet ik denken aan de enorme opgave waar we in ons landelijk gebied voor staan. De enorme natuurgebieden die bedreigd worden door allerlei soorten vervuiling, de deplorabele staat van de bossen en heide, de verontreiniging van onze wateren en de dreigende lage waterstanden.

Maar zelden hoor ik iemand over de eindeloze stoet vliegtuigen die de lucht boven ons gebruikt als een snelweg. Achter elkaar aan vliegende kisten vol vakantievierende medemensen, zakenlieden, mensen die na lange tijd hun familie weer zien.

We hadden ooit een wethouder luchtvaart, maar die is nu druk bezig met het uitbaten van een voedselmuseum dat leuk moet worden voor kinderen. Dan beseffen ze waar ons eten vandaan komt.

Volgens mij kunnen ze dan beter even bij de boer langs, maar die kan al dat bezoek er nu even niet bij hebben. Niet vanwege de mogelijke virusverspreiding, maar ook niet vanwege de mogelijke stikstofmaatregelen.

Terwijl de boeren gelaten de komende periode afwachten, sproeien de metalen vervoersmiddelen boven onze hoofden er nog elke dag een dosis gif bij. Ongestoord, bijna ongehoord, een paar keer per uur, soms zelfs om de paar minuten.

De provincie Gelderland is zich daarvan bewust, maar vraagt vooral aan de landelijke overheid of de laagvliegende objecten ergens anders kunnen vliegen, omdat de hoeveelheid stikstof, CO2, ultrafijnstof en geluidshinder een negatief effect hebben op onze toch al kwetsbare natuur.

Wellicht kan onze wethouder even wat tijd vrijmaken om te overleggen met Den Haag? Zijn partij heeft zich immers altijd hard gemaakt tegen de ongebreidelde groei van de luchtvaart boven Nederland en boven natuurgebieden in het bijzonder?

Gewoon, even een telefoontje…

‘Lieve mensen in Den Haag: heb oog voor de schepping der aarde, onze natuur en onze waarden. De boeren hebben het al zwaar, de natuur kraakt en zwicht bijna door de vervuilende last en onze gemeenten hebben zulke mooie, leuke ambities. We kunnen die extra rommel en lawaai er nu even niet bij hebben?’

Meer durf ik bijna niet te vragen.

Foto: Mace Ojala via https://www.flickr.com/photos/xmacex/20235240725 Licentie https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0/