Ruim baan

Soms lees je een bericht in de krant of op een ander medium waarvan de impact pas later tot je doordringt. Zo las ik in de Ede Stad dat er verwacht wordt dat er in 2030 dagelijks 9.500 tot 12.550 auto’s zullen gaan rijden over de nieuwe Parklaan.

Gemiddeld 11.000 auto’s…per dag…

Om al die auto’s zo snel en comfortabel mogelijk door onze gemeente te laten rijden, wordt er een jaar lang gewerkt om deze weg aan te leggen. De voorbereidingen zijn al pijnlijk duidelijk geworden in het gebied rond het voormalige PMT-gebouw, maar nu gaat het toch echt van start.

Een jaar lang, zo lees ik op de website van de gemeente Ede, kunnen de auto’s alleen nog maar via de Edese weg naar Bennekom rijden. De automobilisten die vanuit Bennekom naar Ede willen rijden, moeten dit via de Poortwachter doen.

Om erachter te komen wat dit voor het OV, fietser en voetgangers betekent is lastiger uit te vinden. Maar op de website zie ik een kaartje: de fietser wordt zigzaggend door de wijken geloosd om zo van en naar Bennekom te kunnen rijden.

Blijkbaar zijn ze in het gemeentehuis niet op het idee gekomen om de fietsers de gelegenheid te geven om rechtsreeks via de Edeseweg deze route heen en terug te laten rijden. De auto’s die vanaf januari naar Bennekom moeten rijden, kunnen volgens mij veel makkelijker en sneller omrijden dan een fietser. Misschien stimuleer je juist dan de automobilisten om hun auto te laten staan en te kiezen voor de fiets. Want die route is dan het meest rechtstreeks en aantrekkelijk geworden.

En laten we eerlijk zijn: het gaat toch een jaar lang een grote puinhoop worden in Ede. De voetgangers en fietsers zullen dagelijks de onafgebroken rijen auto’s aan zich voorbij zien gaan. Oversteken wordt een oefening in geduld en op de plaatsten waar ze voorrang zouden moeten krijgen, zoals op zebrapaden en rotondes in de bebouwde kom, zullen ze nog beter uit moeten kijken om niet aangereden te worden. Of ‘over het hoofd gezien’, zoals in menig krantenbericht staat, wanneer er weer een fietser of scooter is aangereden op een plaats waar auto’s een fietspad moeten oversteken. Het leest als iets onschuldigs, ‘iemand over het hoofd zien’, maar de fysieke en mentale schade na zo’n ongeluk is voor het slachtoffer erg groot.

Zo werd er onlangs weer ’s morgens vroeg ‘iemand over het hoofd gezien’ op een rotonde. Dit keer een jong meisje. Zij was op weg naar school toen zij voor de ogen van vele andere weggebruikers keihard werd aangereden door een auto op een plek waar zij zich veilig zou moeten voelen, waar zij voorrang heeft op de auto’s. Die dag kwam ze niet aan op school, maar belandde ze in het ziekenhuis. Voor elke ouder is dit een schrikbeeld.

Straks faciliteren wij in Ede met de aanleg van de Parkweg een route voor ruim 11.000 auto’s per dag. Deze weg is bedoeld voor het gemak en snelheid van de automobilist. De fietsers en voetgangers krijgen vast ook ergens een plekje in de plannen. Maar het uitgangspunt zal altijd hetzelfde zijn: ruim baan voor het gemotoriseerde vervoer. Op deze manier zorgen we ervoor dat de automobilist steeds minder vaak uit moeten kijken voor kwetsbare weggebruikers, want zij hebben immers op steeds meer plekken voorrang en mogen overal lekker doorrijden.

Zolang de meeste mensen, die infrastructurele plannen maken, goedkeuren en uitvoeren zelf dagelijks in de auto zitten en slechts een enkele keer gebruik maken van fietsroutes of voetgangersfaciliteiten, zal er niets, maar dan ook niets veranderen in de denkwijze, laat staan in een veranderende visie op verkeer in een stad of gemeente. Blijkbaar accepteren we ongelukken waar mensen ‘over het hoofd worden gezien’ en nemen we rapportages over het toenemend aantal ongelukken op bijvoorbeeld rotondes slechts aan ter informatie.