Met voorzichtige stapjes komt ze aanlopen, haar handje stevig in de vuist van haar vader. Haar blonde staartjes bovenop haar hoofd wiebelen vrolijk mee, terwijl ze geconcentreerd haar ene voetje voor haar andere zet. Het is bijna weekend, eindelijk breekt het zonnetje weer door. De ecologische bermen zijn weer gemaaid, alles wordt weer keurig aangeharkt. Vragend kijkt het meisje omhoog naar haar vader. Hij knikt en laat haar handje voorzichtig los. Ik was op weg naar de vuilnisbak met mijn labrador, maar besluit even te wachten. Een ruim 35 kilo enthousiast speelkameraadje is voor dit kleine meisje misschien wat veel.
Vastberaden zet ze haar voetje op het gras, ze kijkt nog even naar haar vader en loopt vervolgens met haar buikje vooruit hobbelend verder. Mijn hond herkent meteen de sensatie van vrijheid op een klein bescheiden grasveldje en kwispelt vrolijk mee. De staartjes op haar hoofdje wiebelen driftig mee wanneer ze iets bijzonders op het gras ziet. Haar vader ziet meteen wat haar aandacht trekt en vergroot zijn passen. Met een vrolijk geluid tilt hij haar op en laat haar in de lucht vliegen. Ze giert van pret, want ze weet dat haar vader haar weer veilig opvangt. Trots laat ze zien wat ze in haar knuistje heeft en ze beweegt haar handje naar haar mond. Met een snel gebaar vangt haar vader haar vuistje op en geeft haar een groot compliment. “Zullen we dit samen in de vuilnisbak gooien?”. Haar staartjes schudden enthousiast mee wanneer ze ja knikt en vliegend in de armen van haar vader gooit ze het mooie, lege, zwarte lachgasballonetje in de bak. “Kom, we gaan de rest ook in de vuilnisbak doen, help je mee?”. Haar vader pakt de papieren tas die anderen voor hem hebben laten liggen en vullen die met de bekers, papiertjes en een handvol ballonnen die rond het bankje liggen. Het meisje mag daarna van haar vader dit volle tasje in de opening van de vuilnisbak gooien.
Moe van het werken en nagenietend van een klein stukje vrijheid, leunt ze met een tevreden zucht op de schouder van haar vader. “Dag Woef”, fluister ze nog even. Zelfs voor hem heeft ze nog een beetje aandacht. De zon komt door en zwaai vrolijk naar haar. Dit kleine meisje met twee kleine blonde staartjes op haar hoofd laat dit kleine stukje Ede schoon achter.
Fijne week!
Mooi!!