Terwijl politiek Ede alweer twee maanden druk bezig is met de vierjaarlijkse wisseling van de wacht, proberen hun inwoners wakker te worden uit hun lockdown-winterslaap.
Intens genietend van hun eerste pilsje op een zonnig terras en onwennig winkels en restaurants binnenlopen zonder hun mondkapje op, zonder het rituele gemopper op de Corona-checkapp.
Maar hoe ze weer met elkaar moeten leven in de openbare ruimte is nog best lastig. Ze hebben immers bijna twee jaar in en rond hun huis geleefd.
Sommigen weten het alweer en eisen vol bravoure de hele stoep op, anderen lopen nog wat terughoudend langs de rand van datzelfde stoepje. Waar de een de verwachting heeft dat de ander nog rekening zal houden met nog maar net afgeschafte Coronaregels, leeft de ander alweer het leven, alsof de Coronamaatregelen er nooit zijn geweest.
Maar wat we allemaal vergeten zijn, is dat we elkaar al een tijdje niet hebben gezien, elkaar niet hebben gesproken. Dat we dus de tijd moeten nemen om elkaar weer te leren kennen en naar elkaar om te kijken en te luisteren. Veel te lang is er niet gevraagd aan de ander hoe het echt met die persoon gaat. Achter de deuren van de huizen waar we twee jaar lang leefden is er van alles gebeurd… en ook weer niet.
De korte lontjes…we horen het allemaal. Mensen hebben maar weinig begrip voor elkaar, weinig geduld ook. Zijn we niet meer gewend om de stoep met anderen te delen? Of hebben we er geen zin in om die stoep weer af te staan aan al die anderen?
De automobilisten willen snel door, de fietsers scheuren overal doorheen, de voetgangers nemen hun tijd op de zebrapaden. We moeten weer in de rij staan en wachten, op elkaar wachten. We moeten het een ander weer gunnen, we moeten weer rekening houden met elkaar.
Hoogste tijd dat de gemeente weer sturing geeft aan het debat, het gesprek met inwoners over hun gemeente. Terwijl politiek Ede druk is met zichzelf, hebben de inwoners hen nu meer nodig dan ooit. Niet langer meer onderling kibbelen achter de laptops, maar publieke debatten, waar de diversiteit van Ede getoond wordt. Waar de leden van de gemeenteraad laten zien dat ze het eens zijn dat ze het oneens zijn, maar wel samen tot een besluit kunnen komen. Dat hebben de inwoners van Ede nodig, sterker nog: dat verdienen de inwoners van Ede.
Prioriteit nummer 1: aandacht voor de gezinnen, de ouderen, de jongeren, de mensen met een beperking. De politiek moet haast maken met het steunen van de gedupeerden van alle crisessituaties en van financiële debacles. Aandacht voor de jongeren die hun leven hebben zien stagneren door het gebrek aan sport, samenzijn, uitgaan, naar school gaan en die ook nog geen zicht hebben op een betaalbare woningen. Zij verdienen perspectief.
Terwijl ik lees dat de marketing van Market Garden alweer op volle toeren draait, hoop ik dat het nieuwe college een slagvaardige werkgroep samenstelt die in korte tijd de noden in de samenleving in kaart brengt en vervolgens de gemeenteraad en B&W snel en actief positief in beweging brengt.
Geachte leden van de gemeenteraad: de inwoners van Ede hebben u nodig, ongeacht uw (in-) formatie- en inwerktijd. Aan de slag!
Astrid Wagenaar
Nou heb ik op mijn leeftijd af en toe wat geheugenproblemen, maar zelfs ik weet nog dat de verkiezingen op 16 maart waren, en de definitieve uitslag dus pas op 20 maart bekend was, en dat het nu vandaag 3 april is. Dus hoezo twee maanden bezig met de wisseling van de wacht?
Het is op een paar uur na nog niet eens twee weken! In uw tijd heeft de formatie wel langer geduurd dan dat!
Ik mag af en toe met satanisch genoegen mijn gal spuwen over lokale politiek, maar toch bij voorkeur zonder de waarheid geweld aan te doen.