‘Heb ik het nou goed gehoord? Die bijdrage van mijn collega past echt niet bij mijn politieke stijl. Ik wil gelijk hebben. Het liefst heb ik ook dat anderen mijn ideeën direct overnemen. En als iemand dan toch wat anders denkt, misschien nog wel iets redelijks ook, dan heb ik toch gelijk.’
Sinds afgelopen november ben ik fractievolger voor de fractie van de ChristenUnie in Ede. Het is voor mij een eer om onderdeel te zijn van de gemeenteraad. En wat hier als inleiding boven staat is natuurlijk verzonnen.
Maar wat mij wel opvalt, en ik hoop dat het mij blijft opvallen, zijn zinsneden als ‘Heb ik u nu goed horen zeggen dat…’ of ‘In mijn eigen woorden bedoelt u volgens mij...’ En te vaak reageert een collega dan met: ‘máár(!) dat heb ik helemaal niet gezegd, ik bedoel dit…’ of ‘nu worden er mij woorden in de mond gelegd voorzitter’. En de bijdrages (of zijn het eigenlijk monologen?) gaan weer verder.
Niemand zit in de gemeenteraad om het slechte te doen. Om onze inwoners nou eens echt dwars te gaan zitten. Maar de monologen die we uitspreken, zorgen die dan wel voor het goede? Zorgen onze bijdrages er dan écht voor dat we zoeken naar het goede voor Ede? Dat we openstaan voor de overtuigingen van anderen? Willen we wel begrijpen wat de ander bedoelt te zeggen?
En begrijp me niet verkeerd met deze schriftelijke monoloog. We hebben verschillende politieke kleuren en ideologieën. Die voor ons het fundament zijn waarmee we politiek bedrijven. Maar bovenop dat fundament hoef je niet altijd hetzelfde huis neer te zetten. Want misschien kan jouw voorstel door een aanpassing echt wel beter worden.
Dat vraagt van ons wel wat aanpassing. En ja, deze monoloog is ook op mij van toepassing. Raadsleden, fractievolgers en collegeleden die elkaar proberen te begrijpen en elkaar geen woorden in de mond leggen. Volgens mij verdienen onze inwoners dat.
Luisteren op deze manier is kwetsbaar. Niet alleen luisteren met je oren maar ook met je hart en ogen. Want je mag niet eerst je mond opendoen; eerst begrijpen dan begrepen worden.
Mooi toch, als we elkaar (misschien iets meer J) begrijpen?
Arie Barendrecht, fractievolger ChristenUnie Ede
Het ‘stokje van deze Maraadthon’ geef ik graag door aan Charifa el Kaddouri van de fractie EdeNU.