MAG NIET VAN DE WETHOUDER…

Afgelopen donderdag was het weer eens zover. De gemeenteraad was bijeen en bij menig raadslid die goed zijn/haar huiswerk had gedaan was er dan ook weer een hartstochtelijk verlangen ontstaan. Dit om zeer gerichte vragen aan één of meerdere verantwoordelijke collegeleden te stellen. De lokale parlementaire democratie zoals het hoort dus. Want de burgemeester en al die wethouders bedoelen het natuurlijk heel goed maar gaan soms wel eens wat overijverig te werk. Ze vergeten wel eens op tijd adequaat de raad of burgers die het betreft in te lichten.

Geeft niet, dat is menselijk en daarom zijn al die raadsleden dan ook niet te beroerd om ze daar maar weer eens fijntjes aan te herinneren. Dat doorgaans die van de oppositie daar wat fanatieker in zijn dan die van collegepartijen bedekken we gemakshalve dan ook maar weer eens met de mantel der liefde. Het ultieme dualisme is waarschijnlijk dan ook een utopie. Maar goed, al die jongens en meisjes van de raad komen steeds vaker in een enorme spagaat bij al dat stellen van vragen. Want wat is er aan de hand?

Ze hebben wel de stukken ontvangen maar daar wil nog wel eens een gedeelte bij zitten dat onder geheimhoudingsplicht valt. Zo ook met de locatie voor de nieuwe brandweerkazerne. Er zijn vergaande plannen om deze aan de Peppelersteeg te vestigen en de voorwaarden daarvoor lijken gunstig. Maar de gemeente heeft ook nog een alternatieve locatie op het oog mocht het daar bij de sportvelden om wat voor reden dan ook niet doorgaan. De raadsleden kennen deze maar mogen daar dus helemaal niets over zeggen.

“Heeft niks met een gebrek aan transparantie te maken” zegt wethouder Peter de Pater maar met marktgevoeligheid. Het zou een prijsopdrijvend effect kunnen hebben. Maar diverse raadsleden hekelden deze geheimhoudingsplicht. Dit omdat het wel heel stroperig debatteren en besluiten is als zij en de wethouder(s) weten om welke locatie het gaat maar het niet mogen noemen. Hoog tijd dus om het in de openbaarheid te gooien. Dat raadsleden bepaalde zaken niet mogen noemen komt dan ook steeds vaker voor.

Raadslid Charifa El Kaddouri van EdeNu hield daarom zelfs nog een vurig pleidooi om alle gemeentelijke zaken in de volle openbaarheid te gooien en alle beslotenheid op te heffen. “Burgers moeten de gemeente kunnen controleren!” en ze ging dan ook zover om voor te stellen de besluitvorming rond de nieuwe brandweerkazerne maar over de volgende gemeenteraadsverkiezing heen te tillen. De vraag is dan ook of men een gemeente moet runnen als een commercieel bedrijf waar men niet volledig scheutig zal zijn met het naar buiten brengen van alle ins en outs.

Ik denk heel principieel dus van niet. Alle burgers die de moeite hebben genomen naar de stembus te gaan, en dus als ‘aandeelhouder’ fungeren hebben recht, net zoals alle raadsleden, op volledige transparantie in het reilen en zeilen van het gemeentelijk bestuur. Ten slotte is bij het besturen van een gemeente alleen maar heel veel gemeenschap/belastinggeld gemoeid en financieren bestuurders echt niets uit eigen zak. Daarom dus per direct alle geheimhouding er af. Maar dat zal ik vast ook niet mogen zeggen van de wethouder…

 

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *