Al op jonge leeftijd had ik een grote fascinatie voor de tweede wereldoorlog. Menig boek uit de bibliotheek verslond ik in die tijd. In de vijfde klas moesten we voor geschiedenis een werkstuk maken met een onderwerp naar keuze. Het te behalen cijfer was ook direct het eindcijfer van dat jaar. Het zou uiteindelijk dan ook de enige 10 zijn die ik ooit op een schoolrapport vermeld zag staan.
Als kind onderging ik al heel geboeid en bewust de nationale dodenherdenking op televisie. Het beeld en het geluid van de grote klok op de Waalsdorpervlakte kan ik nog steeds zo oproepen. Hoe bij het stoppen van het luiden het geluid langzaam verstomde om zo in de confronterende stilte over te gaan. Ik begreep toen al wat het betekende om de doden te herdenken en daarbij de vrijheid te vieren.
Ik moest hier afgelopen week aan denken toen we als gezin voor de televisie zaten om de dodenherdenking driekwart eeuw na dato mee te maken. Eigenlijk wel heel bijzonder omdat, naast de maaltijd, er nog maar weinig zaken zijn die we als gezinscollectief beleven. Na afloop ging een ieder weer z’n eigen gang. Mijn vrouw en ik hebben ons daarna nog ‘vermaakt’ met de film ‘Bankier Van Het Verzet’.
In ieder geval is het mooi om te constateren dat er ook bij de huidige jeugdige generatie nog steeds animo is de slachtoffers uit een lang verleden te herdenken. Dat ze de vrijheid, die we juist hebben te danken aan hen die hun leven gaven, nog steeds willen vieren. Droevig is het wel dat onlangs enkele organisaties kwamen met het vreemde statement: ‘Op 5 mei herdenken we 75 jaar vrijheid 1945 – †2020’.
Met een kruis impliceren dat er met de coronamaatregelen van overheidszijde een definitief einde is gekomen aan onze vrijheid. Het zijn o.a. Forum voor Democratie en Viruswaarheid die dit beweren. De beperking van iets bewegingsvrijheid, vanwege de algemene volksgezondheid, zien als het wegvallen van onze vrijheid. Je moet maar durven! Dat ze zulke onzin mogen opperen is precies het ultieme tegenbewijs!
Vrijheid is juist dingen mogen denken, zeggen en uitvoeren zonder dat de overheid ingrijpt en (ernstige) beperkende maatregelen gaat nemen. Van dat principe is EdeDorp ook een mooi voortvloeisel. Hier op deze website mag heel lokaal soms fikse kritiek klinken op onze burgemeester, op wethouders, op raadsleden en op het gehele ambtelijke apparaat, met alles wat daar aan vast zit!
En van deze mogelijkheid wordt dan ook regelmatig en op gepaste wijze gebruik gemaakt. Met gedesinfecteerde handen aan het toetsenbord, mondkapje voor, op een afstand van meer dan 1,5 meter en voor het ingaan van de avondklok natuurlijk. Maar dan mogen er ook teksten tot stand komen waarbij men op de ‘Bergstraat’ niet staat te juichen. Daarom zeg ik dan ook… leve onze vrijheid, leve EdeDorp!