Cultuurkamer

Er zijn van die dossiers waar een geurtje om heen hangt. Een vies geurtje. Biomassa is zo’n dossier. Maar sinds kort hebben we een nieuwe aanleiding voor lokale complottheorieën: cultuur. Dat hebben we in Ede en de gemeente verzon een paar jaar geleden een list om het bedrijfsleven mee te laten betalen aan de Edese cultuur en richtte het cultuurfonds op. De gemeente stortte een bedrag en het was de bedoeling dat het fonds bij het bedrijfsleven zou gaan collecteren om zich in de toekomst zelf te kunnen bedruipen zonder subsidie.

Dat was nogal ambitieus. Volgens mij is er geen gemeente in Nederland waar een cultuursector zonder subsidie functioneert. Toch haalde het fonds in 2019 80 mille op. Knap! En ook nog eens: het CultuurFonds Ede opereert zelfstandig en onafhankelijk. Nou ja, onafhankelijk?

De grootste uitgave van het Cultuurfonds in 2019 was een donatie van 25.000 aan het project Horsa Stadspoort. Dat is een stuk van een nagemaakt zweefvliegtuig dat uit de Stadspoort steekt op een achtergrond die verdacht veel aan de Ginkelse Heide doet denken.

Cultuur?

Nou was het niet zomaar een burger die dit plan had neergelegd, het was de burgemeester zelf! En dat terwijl er nog zo’n negentig andere aanwezigen op de brainstorm waren maar die hadden blijkbaar niet zulke goede ideeën. Of misschien is zo’n Cultuurfonds toch wat minder onafhankelijk dan ze zichzelf profileren.

Hoe dan ook: het College wilde af van het fonds. Dat zou je ook gewoon kunnen zeggen maar makkelijker is het om extern bureau een rapportje te laten schrijven. Al eerder liet Berenschot zich in het biomassadebat kennen als een gewillige rapportenmachine die schrijft wat gevraagd wordt en dus kwamen ze met een powerpointje, sloegen daar een nietje doorheen en stuurden een factuur van 8000 euro.

En nu krijgen we een Cultuurmakelaar. Ook die wordt volledig onafhankelijk maar niet heus want die komt op de loonlijst van de gemeente zelf of van Cultura, dat weer voor miljoenen gesubsidieerd wordt door de gemeente.  Niks geen onafhankelijkheid dus. Eigenlijk kun je nog het beste een ambtenaar tot cultuurmakelaar benoemen zodat we de discussie over onafhankelijkheid niet meer hoeven te voeren.

Grote vraag is nu wie de cultuurmakelaar wordt en in welke kamer van welk kantoor hij komt te zitten. De cultuurkamer dus. Vanuit de raad kwam de suggestie om het functieprofiel door de raad te laten vast stellen maar daar werd vakkundig een stokje voor gestoken. Het college zelf bepaald wie de ‘onafhankelijke’ cultuurmakelaar gaat worden en daarna mag hij zich voorstellen aan de raad.

Tot zover de invloed van het hoogste bestuursorgaan in de gemeente.

Ik denk dat ik de tekst van de vacature al ken: ‘een ervaren bestuurder met een netwerk in Ede die verbindt, een culturele achtergrond heeft en een strategisch denker is’. Voordat nu iedereen die belangstelling heeft zijn LinkedIn-account direct gaat aanpassen: niet doen. De ideale kandidaat is er al. Solliciteren heeft dus geen zin.

Complottheorie? Misschien. Er vertrok laatst een wethouder omdat ze het opnam van haar partner. Als de naam die ik in gedachten heb de nieuwe cultuurmakelaar wordt zal ik sommige mensen toch nog even aan die kwestie herinneren.