In het verre verleden is het Edese gemeentebestuur niet heel erg zuinig geweest op Edese historische gebouwen. Misschien zeg ik het verkeerd: Ede is heel erg niet zuinig geweest op het Edese stadsgezicht. Tragisch dieptepunt was bijvoorbeeld het gemeentehuis, een gruwelijk gedrocht dat als blikvanger de Edese vooruitgang moest symboliseren maar waar nu de stukken van afvallen.
Nu wordt met man en macht en veel geld geprobeerd iets terug te krijgen van de oude grandeur van Ede en worden er bijvoorbeeld bomen geplant in het dorp op plaatsen waar de wortels van de oude bomen nog liggen. Goed bezig, al schiet het soms wat door met het opnieuw betegelen van de Grotestraat dat een paar miljoen schijnt te kosten maar waarvan niemand echt het verschil ziet met hoe het drie jaar geleden was. Het slopen van de oude Enka maar het laten staan van de buitenmuur is ook een gevalletje waarvan ik denk dat ik het anders had gedaan want het ziet er nu nogal verlopen uit en het geeft te denken dat er oorlogsfilms worden opgenomen. Maar misschien wordt het nog wat.
Beter is het dingen te laten zoals het ooit was.
Mijn sentimentele hart gaat dan ook sneller kloppen als ik lees dat de voltallige gemeenteraad het theehuis aan de Edeseweg tegenover Hoekelum wil behouden. Weer goed bezig! Het kost een paar centen, op Funda staat het te koop van vijf ton, maar met 39 raadsleden moet dat toch te doen zijn. Allemaal een half jaar raadsvergoeding inleveren en je bent er! Doen dus.
Om iets te behouden hoef je niet direct alles te kopen maar er zijn iets teveel voorbeelden van projectontwikkelaars die ook prachtige oude gebouwen kochten die daarna op onverklaarbare wijze afbranden en werden vervangen door betonnen bejaardengevangenissen dus zelf kopen is misschien niet verkeerd.
De gemeente zelf is trouwens ook niet vrij van deze zonde. Zo woonde er in Ede ooit een burgemeester in een huis dat onder de monumentenwet viel maar dat hij liet slopen om daarna een sloopvergunning aan te vragen. En een bouwvergunning kreeg voor een protserig huis waar de slechte smaak vanaf druipt. Een verhaal overigens dat ik heb van horen zeggen dus daar zal vast niet alles van waar zijn.
Het is dus geen garantie dat aankoop door de gemeente het voortbestaan garandeert maar de bedoelingen lijken me goed. Gek genoeg kost het de gemeente geen vijf maar acht ton. En dat is geen kattenpis.
Eerst staat er in de krant dat de gemeente miljoenen te kort heeft, je vermogens moet betalen om überhaupt begraven te worden in Ede (voor de goede orde: pas als je dood bent) en er geen geld genoeg meer is om de gemeentelijke bermen te maaien. Vervolgens het verhaal van de aankoop van een klein huisje waarvan eigenlijk alleen de voorkant bijzonder is en de rest gewoon oude zooi met een energielabel G en dat is alleen omdat de letters voor energielabels daar ophouden. En een gemeente die niet in het leven is geroepen om woningen op te kopen.
Zo kun je het ook bekijken.
Maar zo bekijk ik het niet. Een gemeenteraad die respect betuigt aan de historie van Ede door die te bewaren verdient steun. Of je het huisje nou mooi vindt of niet. En het geld? Net als tegen Edenaren die graag een schommel in de plaatselijke speeltuin willen of verlichting in het donkere achterpad zeg ik tegen de gemeenteraad: succes met het inzamelen van EdeDoet cheques.