We hebben al een soort World Food Center in Ede: de XL aan de Keesomstraat. Ik kom er graag. Het is er lekker ruim en licht en in de zomer heerlijk koel dus dan loop ik er vaak en lang. Een prachtige afdeling met groente en fruit en een gezellige bedrijfsleider die zomaar een broer kan zijn van Harry Piekema. Als je slim bent dan kun je bezuinigen op de boodschappen door overal te proeven van de gratis hapjes waarmee je al een half diner naar binnen kunt schuiven voor je bij de kassa bent. Gezellig allemaal!
Je kunt bij de XL zegeltjes krijgen. Sommige zijn gratis waarmee je met korting glazen enzo kunt kopen maar je hebt ook koopzegels. Die kosten een duppie en als je voor € 49 aan zegels hebt gekocht en geplakt dan krijg je € 52 terug en ik liet me overhalen om daar aan mee te doen want meer rente dan bij de bank blablabla.
Ik koop dus zegels en als ik thuis ben dan plak ik die zegels niet direct op maar ik stop ze in een oude antieke vaas die ooit van mijn oma was en pas als die vaas helemaal uitpuilt dan ga ik plakken. Ik ga er dan helemaal voor zitten. Muziekje aan, kopje koffie erbij en een plekje achter de keukentafel en ik begin dan altijd die zegels te plakken door er, ja, hoe zal ik het zeggen, spuug op te doen. Ik lik als het ware aan die zegels om ze nat te maken en plak ze dan op.
Na ongeveer één boekje heb ik een smaak in mijn mond alsof ik een nacht heb geslapen met tien dooie kikkers in mijn keel dus ik schakel dan over naar een bordje met een spons die ik dan nooit direct kan vinden. Ik scheur alle zegels in rijtjes van vijf en de zegeltjes die ik overhoud leg ik op een apart stapeltje. Heb ik eindelijk de spons gevonden en ben ik begonnen met plakken dan valt me op dat de eerste zegels die ik plak nog de restanten van de laatste autowasbeurt bevatten maar ik denk niet dat Albert dat erg vindt.
Het zal aan mijn beperkte motoriek liggen maar na het tweede boekje ziet de keukentafel er uit alsof er een incontinente hond overheen heeft gelopen. Alles is nat en mijn zorgvuldig gevormde stapeltjes liggen overal maar niet meer op een stapeltje. De eerste zegels zijn al wel opgedroogd maar jammer genoeg niet in het boekje maar op de tafel zelf en nadat ik ze van mijn tafel heb afgebikt kom ik er achter dat er voor kapitalen aan mijn mouwen is blijven hangen maar dat zie ik pas als ik de was uit de machine haal en ze aan de binnenkant van het venster zitten.
Mijn rendement is hierdoor inmiddels gedaald tot het normale bankniveau, namelijk bijna niks. Dacht ik. Maar waar zijn toch die zegels van vorige week die ik in de plastic (foei) tas had gedaan? Weggegooid toen ik de lege flessen wegbracht en die natte tas er maar achteraan kieperde. De koper van mijn vorige auto kan waarschijnlijk ook wel een boekje plakken met alle zegels die ik in alle klepjes had gestopt en over een aantal jaar kunnen mijn kinderen als ze de erfenis verdelen ook nog wel een paar boekjes volplakken als ze die rotzegels overal en nergens terugvinden. Nul rendement dus!
Ik stond dat ook te dansen op de keukentafel toen ik hoorde dat je zegels ook via een pasje kunt sparen. Hoera! En dan de teleurstelling: dat geldt alleen voor gratis zegeltjes voor de Efteling.
Miljoenen zegels, honderduizenden boekjes en miljarden liters spuug en chemicaliën om alles op te plakken en het daarna te vernietigen. Dat zou toch anders moeten kunnen in 2020. Duurzamer enzo. Beter voor het milieu. Kan dat niet beter?
Natuurlijk wel! Want ze kunnen me wel een bonusaanbieding voor een pak muesli sturen, precies 2 maanden nadat ik mijn vorige muesli kocht. Ze krijgen het voor elkaar om zelf je boodschappen te laten scannen en te laten betalen zonder dat dat er iemand aan te pas komt.
Maar ze verdienen goud geld aan sukkels als ik die 10% van de k-zegels verliezen, weggooien en kwijtraken en ze dus nooit inleveren. Ze krijgen gratis geld ter beschikking door al die gekkies die zegels kopen en ze een jaar lang in een Chinese bloemenvaas stoppen.
Albert Heijn, stop met die verspilling van papier. Help mij af van mijn zegelgezever en maak gewoon een pasje waarop ik digitaal kan sparen. Als tegenprestatie zal ik in de toekomst dan niet meer in de paprika’s knijpen. Ok?