Vorige week schreef Mo op Ededorp.nl over het straffen van vermeende criminelen, wietkwekers in dit geval. Dat was even een lesje beschaving. Daar kan je het alleen maar mee eens zijn. Dacht ik. Afgelopen zondag kwam ik er achter dat die beschaving maar een dun laagje is. Althans, bij mij. Voor mijn directe omgeving was dat overigens geen verrassing.
Wel een verassing was de auto die zaterdagnacht afbrandde aan de Berckheydestraat. Het kwam me vaag bekend voor, die Berckheydestraat en dat bleek achteraf te kloppen. Want daar woont Mark en die ken ik. Mark is 18 jaar maar ik ken hem al 14 jaar. Soulmate van mijn dochter, een vriendschap die je nog maar weinig ziet. Vrienden door dik en dun. Ik zie Mark niet vaak en meestal maar in een flits. Veertien jaar geleden was het nog: “We gaan buiten spelen, doei!” en tegenwoordig is het “We gaan naar het Plein, doei!” Dat soort flitsen. Er zijn maar weinig mensen aan wie ik mijn dochter toevertrouw maar bij Mark kost me dat geen enkele moeite.
De laatste jaren zag ik Mark iets vaker. Als vakkenvuller bij de Albert Heijn of als krantenbezorger. Mark was geld aan het verdienen. Niet heel gek als je je rijbewijs wilt halen. Mark deed dat. En daarna nog meer vakkenvullen. Sparen, sparen, sparen en een half jaar geleden kwam het ervan: Mark kocht zijn eerste auto.
Retetrots natuurlijk. Samen met mijn dochter cruisen, zoals een eindje rijden tegenwoordig heet. Muziek keihard aan, lekker een stukje over de snelweg. Het deed me denken aan mijn eerste auto, een Mazda 626, waarvan ik nu nog het kenteken kan opnoemen, wat me van mijn huidige auto niet lukt. Dus: jonge jongen, hard werken, auto kopen. Mooi verhaal.
Dat verhaal eindigde afgelopen zaterdagnacht omdat één en andere randdebiel de auto van Mark in de hens zette. Zomaar. Geen enkele reden. Total loss natuurlijk maar Mark was verzekerd. Een paar dagen na het afbranden bleek dat de verzekering de dagwaarde uitkeert.
Dat is zo’n fascinerend begrip, die dagwaarde. Als je een auto gaat kopen dan is die dagwaarde een stuk hoger dan de waarde die de verzekering de volgende dag uitkeert als je auto afbrandt. Dat is toch iets aparts. Daaag waarde, zo wordt het bedoeld snap ik nu. In het kort komt het er op neer dat Mark weer twee jaar moet vakkenvullen om een andere auto te kopen want die verzekering stopt het geld natuurlijk liever in reclamespotjes dan in uitkeringen voor schades.
Wat voor een sneue zielenpiet ben je als je auto’s in de brand steekt. Gewoon, voor de lol denk ik dan. Jammer dat zo’n eikel dan niet blijft staan kijken. Ik heb altijd gedacht dat pyromanen dat deden maar deze lafbek steekt je auto in de brand en rent dan heel hard weg.
Deze pyromaan verdient niet alleen een poster op zijn huis, maar verdient ook een keiharde straf. Het doet je verlangen naar de middeleeuwen, toen brandstapels nog werden gebruikt. Wat een mooie toepassing zou dat zijn van het nieuwe marktplein: de steentjes zijn daar toch al zwart.
Het aantal auto’s dat de laatste jaren in Ede afbrandde gaat inmiddels over de 30. Allemaal mensen als Mark, keihard gewerkt voor een auto, die in 5 minuten door één of andere zieke geest wordt vernield. Het schijnt een soort schreeuw om aandacht te zijn, die pyromanie.
Joh, kom een keer bij me langs, dan geef ik je aandacht. En dan gaan we samen kijken hoe dik, of dun, het laagje beschaving bij mij is.