Hoe democratie verdween uit Ede

“Een vervelend incident” zei de voorzitter van de fractie van GroenLinks. Iemand anders noemde het een faux pas. Zo zou je het allemaal kunnen noemen als het debat van de gemeenteraad ging over de subsidie aan de bingoclub of een bestemmingswijziging van een jeu de boulesbaan. Maar daar ging het debat niet over.

Het ging over de WFCE. Tegenwoordig ook de WFE genoemd maar misschien binnenkort wel een andere naam want van het oorspronkelijke concept van een ei-vormig gebouw met een pizzamachine en een ronddraaiend theater er in is weinig meer over.

Zeker niet nadat de Raad van State nieuwe bebouwing in december had afgeschoten. De gemeenteraad vergaderde daar op 13 april voor het eerst over. Hoho, zegt dan de wethouder, er is al vier keer een woordvoerdersoverleg geweest en die waren niet geheim. Nee, dat waren ze niet maar ze waren ook niet openbaar. Een soort vergaderingen in de twilight zone dus.

En het is zo jammer dat er al wat meer dingetjes fout gingen rondom de besluitvorming van de WFE. Zo verdwenen ineens de raadsvragen van de VVD met de antwoorden van het college van de gemeentewebsite. Ook weer zo’n faux pas. Terwijl juist die beantwoording zo belangrijk was omdat daar maar een half antwoord werd gegeven op de vraag hoeveel het de gemeente nou had gekost, dat WFE.

Ook tijdens dit debat ging het mis. De locatie en het tijdstip van de vergadering bijvoorbeeld. Zo’n debat over de WFE hoort natuurlijk thuis in de raadszaal op primetime maar dit debat werd weggestopt in een kamertje 3 hoog achter. Een soort achterkamertje dus. Het debat begon om tien uur ’s avonds, een tijdstip dat de meeste mensen aan hun bedje gaan denken en niet naar een debat van de gemeenteraad gaan kijken. Ook allemaal wat ongelukkig zullen we maar zeggen.

Tijdens het debat stelden raadsleden vragen. De wethouder gaat de vragen beantwoorden maar doet dat op grote lijnen zo vertelde de wethouder zelf. In de praktijk betekende dat het afdraaien van hetzelfde verhaal dat we al jaren horen. Het duurde en duurde en ineens wilde de voorzitter, net zoals de wethouder ook lid van de ChristenUnie, een eind breien aan het ‘spektakel’.

Eén van de deelnemers vroeg vervolgens of het een goed idee was door te gaan met vergaderen tot alle antwoorden waren gegeven. Zo staat dat in het reglement van de raad. De voorzitter ontplofte, zeker nadat de deelnemer bleef aandringen.

Zo’n belangrijk dossier, allemaal onbeantwoorde vragen en een voorzitter die ineens de vergadering afkapt en lak heeft aan het reglement van de raad. Maar wat kwam het de wethouder goed uit. Zo was er ineens geen tijd meer om de vraag van de VVD te beantwoorden hoeveel er tot nu toe in totaal is uitgegeven door de gemeente Ede aan de WFE. Net zoals het tijdstip en de locatie hem goed uitkwam. En al die zogenaamde niet-openbare maar niet-geheime vergaderingen zo makkelijk zijn. En al die documenten die achter slot en grendel zitten. Het is na bijna vijf maanden nog niet eens bekend hoeveel het gaat kosten als er mee wordt gestopt. Wat komt dat allemaal goed uit.

Je zou verwachten dat de hele raad opsprong toen de voorzitter het reglement aan haar laars lapte en het gezag van de raad ondermijnde. Maar er gebeurde niets.

Dat is geen incident of een faux pas. Het is een symbool van het functioneren van de democratie in Ede.