Het was wat minder op het journaal dan verwacht maar als binnenkort de ontruimingen beginnen wordt het natuurlijk breed uitgemeten: de ontruiming van de woningen in Ymere, Amsterdam, waar mensen (!) die illegaal (?) in Nederland verblijven woningen hebben gekraakt. Kraken is niet echt netjes, dat geef ik toe, maar de oproep om ze eventjes te laten zitten waar ze zitten snap ik. Een oproep uit medemenselijkheid.
Het alternatief is dat die mensen buiten moeten slapen en dat gun je niemand tijdens de Hollandse lentes.
Het mag niet hé, dat kraken? Je gaat in het huis wonen van iemand anders. Nou heb ik het sinds het nieuws dat één van onze Oranjeprinsjes bijna 600 woningen bezit ineens een stuk minder moeite met dat gekraak. Ik hoop eigenlijk dat 599 van zijn woningen vanavond nog worden gekraakt door uitgeprocedeerde asielzoekers. Zo klinkt kraken al een stuk minder illegaal, toch?
Hoe zit het dan in Ede?
In Ede is het nog gekker. Hier worden krakers al vrij snel huizen uitgezet. Ik snap dat u, lieve lezer, denkt: “net goed”. En ik zal eerlijk zeggen dat ik dat ook wel eens denk. Want Amsterdam is Amsterdam en wij zijn Ede. Dat is toch anders.
Maar we schieten wel wat door. Je kunt in Ede ook je eigen huis worden uitgezet. Je eigen huis! Of het huis waar je braaf je huur voor betaalt. Heb je namelijk een huisje op een recreatiepark dan loop je risico dat je er zo uit wordt gezet. Want het mag niet. Op de recreatieparken lopen, vermomd als badmeester of als edelhert, campingagenten rond die beoordelen of je niet te vaak in je eigen huisje zit.
Want stel je voor dat je permanent in zo’n huisje woont…dat mag niet! Ik heb me wel eens afgevraagd waarom maar ik snap het nu. Toeristen, die maar een weekje in zo’n huisje verblijven, geven veel meer geld uit aan de lokale middenstand en horeca. Tja, als je uit armoede in een aftandse stacaravan moet wonen dan ga je inderdaad weinig uit eten. Dat klopt. En daarom moeten ze weg, ook al hebben ze dat huisje helemaal zelf betaald.
Het is dus de bedoeling dat de zakken van lokale restaurants en supermarkten worden gevuld door passanten die een weekje Veluwe doen. Mensen die van ellende op een tweederangs bungalowpark moeten wonen worden daarom uitgezet.
Amsterdam vond ik altijd een soort Sodom zonder Gomorra. Of andersom. Of alletwee tegelijkertijd. En Ede vind ik dan weer een baken van christelijke beschaving. Maar ik vraag me in dit geval wel af welke stad hier nu het meest christelijk is. Amsterdam dat barmhartig onderdak biedt aan mensen die niets hebben of Ede dat bewoners deporteert omdat ze te weinig geld uitgeven aan de Edese middenstand.
Hoe christelijk is dat?