“Het WFC Expericence kost volgens het nieuw gepubliceerde document 60 miljoen euro. Dat is twee miljoen meer dan twee jaar geleden nog werd gedacht.” schreef de Gelderlander afgelopen donderdag. De mensen die dat dachten zijn dan natuurlijk de plannenmakers. Die spreken over mooie stappen en fantastisch nieuws. De mopperaars op Twitter of de mensen die reageren onder berichten als deze op de site van de krant dachten twee jaar geleden al dat het duurder zou worden.
De kosten van het WFC zijn geschat op 45 miljoen. Uit eerdere ervaring met dit soort projecten weten we dat dat op 90 miljoen gaat uitkomen. Deel dat door het aantal huishoudens (47.000) in Ede, dan krijg je een kostenplaatje van € 1915 per huishouden.
— Marc van der Woude (@marcvanderwoude) December 15, 2017
Mijn grote vraag blijft of de zogenaamde ‘voedselervaring’ inderdaad honderdduizenden betalende bezoekers gaat trekken. Want ‘iets duurder’ ging hier over de bouwkosten. “Uiteindelijk moet de exploitant van de nieuwe experience dit geld terug gaan verdienen door het betalen van huur aan de eigenaar wordt van het gebouw.” lees ik in het artikel. Die eigenaar is de Gemeente Ede. Dat betekent dus als er niet jaarlijks zo’n 330.000 mensen een kaartje gaan kopen het verhaal nog wel meer dan ‘iets’ duurder gaat worden voor onze gemeente.
Natuurlijk gaan bestuurders niet over één nacht eis. Ergens heeft iemand de provincie kunnen overtuigen 17 miljoen over te maken en onze landelijke overheid voor 5 miljoen euro weten te strikken. De gemeente schrijft over een grondig onderzoek naar de haalbaarheid van de WFC Experience. In 2022 moet het open. Zouden we in 2025 bezoekers kunnen tellen en concluderen dat er sprake is van een gezonde exploitatie? In de raadstukken lees ik dat de Gemeente zelf ook nagedacht heeft over het alternatief. Gaat het WFC al in het eerste jaar failliet kost dat 11 miljoen euro. De kosten verdeelt de Gemeente Ede dan met de provincie Gelderland (die betalen dan 4 en de Gemeente Ede 7 miljoen euro) “de kans van optreden lijkt gezien de stevigheid van de businesscase niet heel groot” staat in datzelfde raadsstuk. Kortom, de gemeente maakt zich niet zo’n zorgen. Ik probeer dat dan ook maar niet te doen. Toch denk ik elke keer als ik een bericht over de kosten van het WFC voorbij zie komen aan de tekorten in de (jeugd)zorg. En aan het ‘Land van Ooit’.
Elk jaar 333.000 mensen die een kaartje kopen om in gesprek te gaan over maatschappelijke vraagstukken rondom voedsel en het verhaal te lezen over het effect van voeding op het lichaam, wereldwijde voedseluitdagingen en duurzame keuzes rond voedsel. Blijkbaar ziet een grondig onderzoek naar de haalbaarheid het gebeuren. Ik hoop het maar.
Ach ja, dat World Food Centre. We hadden ooit al iets dergelijks, de Flevohof. Na een aanvankelijk succes verloederd tot een pretpark, en uiteindelijk failliet gegaan. Dus “ze” kunnen niet zeggen dat ze het niet geweten hadden…..