De dag in mei startte veelbelovend. Wandelend langs de oevers van de vijvers en singels genoten de inwoners van de wijk De Rietkampen van de fijne temperatuur en het heerlijke voorjaarszonnetje. Ook het personeel van de vele bedrijven in de omgeving maakte gretig gebruik van de groene zone. In lange slierten dwaalden de werknemers tijdens hun lunchpauze babbelend en etend over de paden en door de straten van onze mooie groene wijk. Niets, maar dan ook niets wees die dag op het einde van deze idylle.
Alhoewel…
We hadden het natuurlijk beter moeten lezen in het Gemeentelijk Rioleringsplan Ede 2018-2022 met de titel ‘Verbindend Water’. Daarin hadden we kunnen lezen dat de vijvers en de singels zeker niet bedoeld zijn voor een mooie groene en gezonde leefomgeving waar wandelaars en vissers rustig kunnen mijmeren. Nee, zeker niet…
Op die mooie dag in mei pakten opeens de wolken samen boven de wijk. Binnen korte tijd werd de hemel zwart en ging het aangename voorjaarsbriesje over in een wervelende storm. Met bakken kwam de regen naar beneden, zomaar ineens. Een tropische storm met een wolkbreuk die de rioleringen in Ede compleet overbelastte. Een stortbui die ervoor zorgde dat de betonnen overstortbak, die door de weelderige begroeiing volledig aan ons zicht onttrokken was, binnen korte tijd volliep. De reactie van het riool kon niet uitblijven. Het spuugde meteen in een klap de volledige, ongezuiverde, sterk verontreinigde rioolsubstantie in de vijver in De Rietkampen. Niet alleen de Edese persoonlijke uitwerpselen kwamen in de vijver terecht, maar ook al het andere afval dat mensen in het riool gooien. Binnen een half uur veranderde de prachtig heldere vijver in een bruine, stinkende modderpoel. De vissen hapten uit doodsnood direct naar adem en de vele watervogels, reptielen en insecten zochten zo snel mogelijk een veilig heenkomen.
Er staat nu een bord bij onze vijver met daarop de waarschuwing dat het water gevaarlijk is voor mens en dier. Er zit botulisme in. Alle vissen zijn inmiddels dood of ernstig ziek. De insecten, reptielen en watervogels hebben met een beetje geluk een schoon plekje elders gevonden. Wij als bewoners blijven achter met een modderbruine, sterk vervuilde poel waar een bedenkelijk luchtje aan zit.
Het is weer pijnlijk duidelijk geworden: onze prachtige vijver waar zo veel mensen elke dag van genieten, is dus geen groenvoorziening voor een gezonde leefomgeving, maar een onderdeel van het waterbeheer, om uw en mijn voeten droog te houden en om de veranderingen in ons klimaat op te kunnen vangen. Dat het leven in, op en rond het water inmiddels bijna helemaal dood is, moeten wij dan voor lief nemen.
Als we het Gemeentelijk Rioleringsplan moeten geloven zullen pas in 2030 de vijvers en singels in De Rietkampen gezond voor mens en dier worden en zullen ze niet langer slechts dienen als watergangen die het grondwater regelt en de riolering van Ede ontlast.
In die tussentijd wandelen we mistroostig langs het waarschuwingsbord aan de oever van dood water…
Astrid Wagenaar