Afgelopen donderdag was het weer hommeles aan tafel van het grote pleeggezin van de familie van Ede. Moeder had de hele middag gereserveerd om een gebalanceerde en uiterst gezonde maaltijd op tafel te krijgen. Maar het luide gemekker was al vroeg begonnen voordat er ook maar iets op het fornuis te bespeuren was. Dat er gegeten zou worden stond wel vast, maar over wat er op het bord moest komen te liggen daarover was de overeenstemming weer eens ver te zoeken.
Van de olijke Ben (Bol) is het wel bekend, die trekt z’n neus bij voorbaat al op als moeder aankondigt iets gezonds te gaan maken. Hij eet het liefst alleen maar patat en frikandellen en dat met veel mayo natuurlijk. Alles buiten dit menu vindt hij maar niks. Hij rilt bij voorbaat al bij alles wat groen is. Maar moeder van Ede heeft een poosje geleden besloten om het roer drastisch om te gooien en voortaan alleen maar verantwoorde maaltijden te serveren.
Bij haar staat nu de gezondheid, ingegeven door wetenschappelijk en medisch onderzoek, voorop. Dit zowel voor haar kroost dat ze tijdelijk dan wel voor een langere periode onder haar hoede heeft. Jarenlang heeft ze gehoor gegeven aan al de grote hoeveelheden vet, suiker en zout die de kinderen als ingrediënten begeren. Maar ze heeft de gezonde maaltijd zich intussen geheel eigen gemaakt. Het werd ook gewoon noodgedwongen tijd voor deze drastische verandering.
Samen met een meerderheid van de kinderen heeft moeder van Ede dan ook goede afspraken gemaakt omtrent het gezondheidsgehalte van wat er op tafel komt. Christina (Uienberg) en Geesje (Lekkerman) waren direct heel enthousiast en laten het zich dan ook goed smaken. De andere drie, Chris (de Appel), Vincent-Victor (Dröge) en Gaby (Bol, geen familie van Ben trouwens) doen dat eigenlijk in veel mindere mate en met enige tegenzin.
Maar goed, schoorvoetend erkenden ze wel de noodzaak al ging het niet van harte. Toen er als tegenprestatie wat materiele zaken hun werden toegezegd zijn ze wel akkoord gegaan met de geheel vernieuwde menukaart van hun pleegmoeder. Maar dat voorkomt niet dat er zo nu en dan weer eens conflictsituatie ontstaat omdat meerdere kinderen toch dwars gaan liggen omdat ze nieuwe dingen bij voorbaat denken niet te lusten en ook helemaal niet willen proberen.
De grootste van allemaal, Simon-Gerrit (Potjes) roept dan wel dat hij het eens is met moeders nieuwe koers maar dan wil hij dat ze het eten klaarmaakt in heel veel kleine pannetjes. Het is natuurlijk veel efficiënter om een hele grote pan te gebruiken maar die vindt hij te kostbaar hiervoor en tevens erg lelijk. Dat de inhoud van al die kleine pannetjes lang niet toereikend is om iedereen aan tafel te voeden ontgaat hem dan ook steevast.
De kleine Paul (van der Aar) en Dré (van Zessen) bevinden zich in het kamp Christina en Geesje en eten doorgaans met smaak wat moeder op tafel zet. Maar Chris, Vincent-Victor en Gaby roerden zich donderdag en de één lust dit niet en de ander dat weer niet. Kortom de kinderen konden niet gezamenlijk tot een verantwoorde keuze komen. David-Klaas (Eerbeek) zeurde weer eens om Turkse pizza hoewel die allang van de lijst van zijn pleegmoeder is geschrapt.
Maar mevrouw van Ede heeft het democratische beslismodel hoog in het vaandel staan en duldt altijd maar weer heel liefdevol alle inspraak en nog meer alle tegenspraak van haar soms recalcitrante pleegkinderen. Ze luistert elke keer weer heel erg geduldig naar de culinaire klaagzangen en de blijvende hang naar eten dat gewoonweg niet meer verantwoord is. Ze zou een onderscheiding moeten krijgen voor het engelengeduld dat ze heeft met die al die koters.
Maar ja, moeder van Ede is een veel te goed mens. Ze hoort die notoire mopperaars dan maar weer vol geduld aan en legt gedurig de absolute noodzaak tot goed en gezond eten nog maar weer eens uit. Ik zelf zou die kinderen het liefst met de koppen tegen elkaar slaan. “En nu eten wat de pot schaft. Jullie moeder heeft daar veel tijd, energie en vooral heel veel liefde ingestoken. Jullie gezondheid en welzijn op de lange termijn staan op het spel!”
Maar ja, ik ben hun (pleeg) vader niet. Maar u hoort het, ik had het anders wel geweten met al die jengelende blagen. Ik wens in ieder geval de gehele familie van Ede een smakelijke (duurzame) voortzetting van de maaltijd toe en heel veel wijsheid bij het collectief samenstellen van een veelzijdige en verantwoorde menukaart!