Hippe Handhaving

In de roerige wereld van de overheid en het bedrijfsleven komen geregeld termen boven drijven die ineens door managers omarmd en gebruikt worden. Het zijn natuurlijk de vindingrijke marketeers die deze termen lanceren op fancy congressen, cursussen en workshops en er voldaan op toe zien dat hun nieuwe verbale cultuurgoed door de managers overgenomen worden met een nonchalante blik, alsof deze hippe termen al jaren vanzelfsprekend zijn.

Zo worden de laatste tijd diverse onderwerpen die bij elkaar aansluiten geen bruggetjes meer genoemd maar zijn het “haakjes” geworden.En dat veel bedrijven zich tegenwoordig charitatief “verbinders” noemen is ook heel populair. Ook “dat voelt goed” in allerlei vormen is een kreet die geregeld de revue passeert.

En zo heeft de gemeente Ede zich natuurlijk ook een aantal populaire termen helemaal eigen gemaakt:  Veluwe 1, toerisme, de natuur en handhaven……

Om de Veluwe op 1 te krijgen in dit kleine kikkerland moet het de toeristen aantrekkelijk gemaakt worden. Hiervoor moet de natuur wijken. In natuurgebieden vindt kaalslag plaats zodat de grote campingbazen hun duurbetaalde stacaravans aan de westlanders met te veel spaargeld kunnen slijten. Mooie voorbeelden hiervan zijn de Zanding en de Schele Berg. Verder zijn er bijvoorbeeld kilometers mountainbike routes aangelegd dwars door gebieden waar de zwijnen, herten en reetjes zich gemoedelijk op de dag schuil konden houden.  Naast deze dieren kunnen wandelaars en ruiters zich ook niet meer ontspannen door het bos begeven. Het is goed uitkijken tegenwoordig met al die snelle 2-wielers die met veel kabaal en voorrang door de bossen zoeven. Maar ja, wil de Veluwe concurreren met de kustgebieden dan moet je daar wat voor over hebben!

Gelukkig is dat nu allemaal in grote lijnen wel klaar en kunnen de Edese politici zich nu in de pers laten zien van hun leuke kant die het marketing technisch ook heel aardig doet. Want tegenwoordig kunnen we lezen dat de lokale politici zich ook bezig houden met de natuur en dat ze zelfs gebieden terug willen geven aan de natuur. Huh? Eerst slopen en dan teruggeven? En wat wordt er dan teruggegeven?

Kleine stukjes grond, in verhouding postzegeltjes, zijn bijvoorbeeld van bestemmingsplan gewijzigd.  Zo is een relatief kleine kavel gelegen tussen agrarische, sport en recreatie bestemming met onbekende reden als bos bestemd. En zo moet een moestuintje aan de rand van een bos dat al 25 jaar met toestemming van de eigenaar als moestuintje gebruikt wordt, opgeheven worden. Want ook dit tuintje moet terug naar de natuur.  Dat er al jaren allerlei bosdiertjes ook profiteren van dit kleine aangelegde moestuintje doet er niet toe.

Terug naar de natuur is het motto en gelukkig hebben we handhavers die daar op toezien. En dit is dan een mooi bruggetje…..correctie …. “haakje” naar het volgende onderwerp:

de Omgevingsdienst de Vallei. Afgekort de OddV.

De OddV is een samenwerkingsverband van 5 verschillende gemeenten die nauw samenwerken op het gebied van vergunningverlening, toezicht en handhaving. Deze organisatie ziet er onder andere dus op toe dat de boeren en burgers zich aan de regeltjes houden. Ook al zijn die regels onbenullig en niet meer van deze tijd. In het circus van de handhaving van de OddV wordt op iedere slak zout gelegd. En elke centimeter buiten het bestemmingplan wordt door deze externe partij opgespoord en daar waar zij nodig achten adviseren zij de gemeente dwangsommen uit te delen om zodoende de ongehoorzame boeren en burgers in het gareel te houden. Zo worden er tegenwoordig heel wat schuilhokken, stalletjes, afdakjes, houthokjes, schuurtjes, dierenhokjes en kinderspeelhuisjes op het platteland en in de tuinen afgebroken.

Toch geruststellend om te weten dat de gemeente dit overlaat aan een externe partij. Het is alleen wel een raar idee dat deze externe partij haar bestaansrecht en beloning waarschijnlijk baseert op cijfers en scores over wat ze zo al handhaven per aangesloten gemeente. En zodoende allerlei zaken aanroert waar niemand zich druk om maakt en waar ook niemand last van heeft.
De gemeente Ede en de raadsleden staan daar natuurlijk vierkant achter, want regels zijn regels en die zijn er niet om aan te passen. Het is de gemeente Ede wel vaker eigen dat ze vergeten dat de gemeente er voor haar inwoners hoort te zijn en niet andersom. Dus deze houding verbaast niet echt.

Het stelt echter wel de vraag of de werkwijze en doelstellingen van deze instantie nou werkelijk wel in het belang en de wensen van de inwoners is?

Marketing technisch wellicht niet sexy voor de OddV, maar zoals zo veel hippe termen is dat maar tijdelijk, terwijl de impact van overdreven handhaving jarenlang door ettert bij de inwoners die alleen maar kunnen hopen op een minder krampachtig beleid.

 

 

Rookie