Potjandorie. Weer een tuin versteend. In de container die de halve straat blokkeert zie ik de stoffelijke resten van taxus, vlinderstruik en berk. Enkele twijgjes steken nog een vroegbloeiend bloempje boven de roestige rand als een krampachtige herinnering aan de lente die zij nooit meer zullen opfleuren. De eigenaar van nummer X in de Edese X-straat heeft ervoor gekozen om te stoppen met tuinieren. In plaats van zwarte aarde geurend naar regen of compost, planten en bomen, liggen er nu grijze tegels, die zelfs tussen hun naden geen sprietje groen gedogen. Lekker makkelijk toch? Geen rugpijn meer. Geen vervelende tuinman met bladblazer en benzinezaag. Geen lichtverduisterend blad in je tuin. Overal tegels. En de grasmaaier op Marktplaats. Waarom heeft niet iedereen een tegeltuin? Kies voor gorgeous grey. Welkom in de grijze tijd. Welkom in het stenen tijdperk.
De OZB is een belasting. Voor je huis en je tuin moet je belasting betalen. Huis en tuin zijn onroerende zaken. Onroerend Zaak Belasting, O.Z.B. vandaar. Blijkbaar neemt de mens anno 2018 dat letterlijk. Ik betaal voor mijn onroerende zaak dus mag ik er helemaal in mijn uppie over beschikken. Ik plemp de hele tuin vol stenen. Of het regenwater dan wel lekker wegloopt, of de wurmpjes wel kunnen ademen, of de merels bij hun eten komen? Joh, da’s mijn zaak niet, want mijn onroerende zaak is míjn zaak.
Een beetje begrijpelijk is het wel. Mensen worden tureluurs van al die heffingen, leges en belastingen. Als je verdient betaal je belasting, als je koopt betaal je belasting, als je verkoopt betaal je belasting, als je spaart betaal je belasting, als je erft betaal je belasting, als je sterft betaal je belasting… o nee, dat zijn de erfgenamen natuurlijk. Maar die betalen dan belasting over wat overbleef nadat er 5 keer belasting over is betaald. Het lijkt wel diefstal, maar dan legaal.
Ook de gemeenten, de provincies en de waterschappen weten van wanten. Weet iemand wat een V.E. is? Ik schat dat maar 3 op de 10 het juiste antwoord weet. Dat is heel gek want iedereen woont samen met minstens 1 VE. Mijn vrouw en ik bijvoorbeeld hebben er 3 in huis. Een VE is een VervuilingsEenheid. Ik vervuil, jij vervuilt, wij vervuilen. Het water, de lucht. Wij zijn dus VE’s. Maar mijn vrouw en ik zijn met ons 2–en, terwijl we worden aangeslagen voor 3 VervuilingsEenheden! 3 VEes! Vroeger toen onze 2 kinderen nog thuis woonden, stonden er 4 VE’s op het aanslagbiljet. Da’s logisch. Maar de kinderen zijn het huis uit. 4-2 = 2 lijkt me ook logisch. Maar nee, overheidseconomen hebben becijferd dat 4 min 2 drie is.
We struikelen over fiscale drempels, verzamelinkomens, box 3 heffingen en vrije aftrekpotenties. Accountants vinden dat sexy, maar de burger voelt zich door de overheid genaaid. Helemaal als zij hem overdondert met valse vluchtgegevens en met laag overvliegende boeings boven zijn huis.
Dus ja, dan is het eigenlijk ook logisch dat de burger op zijn eigen houtje zijn tuintje gaat verstenen. Maar de burger zit er ook dubbel in. Wel lid van Natuurmonumenten en het Parijse klimaatakkoord omarmen, maar ook 3 vliegtrips per jaar boeken én een tuin willen hebben zonder er 1 druppel zweet in te stoppen. De burger moet ook in de spiegel kijken. Daarom heb ik een voorstel: overheid, regel niet, straf niet, maar beloon. Met z’n allen moeten we Parijs halen, willen we Nederland groen houden en schoon. Belóón de tuinierende burger. Elke burger die in eigen tuin gras, heggen, insecten en vogels de kans biedt, krijgt korting op de OZB. En fors! Let maar op, de tegels vliegen de tuintjes uit. Maarrr… pas op voor laagvliegende boeings!
(door George Knottnerus)