In mijn vrije tijd red ik graag de wereld. Jammer genoeg voor de wereld heb ik wat weinig vrije tijd maar een paar jaar geleden had ik tijdens een slapeloze nacht een briljant idee. Zoals al mijn briljante ideeën belandde dit idee uiteindelijk in het grote boek van niet-uitgewerkte plannen. Eerlijk gezegd kwam ik er ook niet helemaal uit met mijn concept dus vandaar dat ik mijn ingeving aanpaste: ik wilde een internetplatform oprichten om iedereen in Nederland (ik dacht, ik begin klein) mee te laten denken om mijn visie te laten uitgroeien tot een concept dat in ieder geval Nederland zou redden, en pas daarna de rest van de wereld.
De volgende dag toch maar even googelen en helaas: het idee bestond al. Maar het was nooit echt uitgevoerd. In tegenstelling tot mijn gewoonte ondernam ik dit keer actie: ik claimde de website www.basisbaan.nl. In gedachten had ik het voor elkaar; van internetplatform naar een concept dat breed zou worden gedragen door de samenleving naar een burgerinitiatief dat IK zou aanbieden aan Mark Rutte, gefilmd door Nieuwsuur natuurlijk en ’s avonds aan tafel bij Jinek, met daarna een borrel met de presentatrice enzo.
Maar zoals gebruikelijk deed ik er jarenlang niets mee omdat andere, nog betere, ideeën mijn brein vertroebelden. Of omdat het brood-op-de-plank concept ook wat tijd in beslag nam of anders mijn ander hobby: bankhangen.
Een maand of drie geleden werd ik gebeld. Of ik de site basisbaan.nl wilde verkopen. Wie ben je dan vroeg ik. Jaaa, iemand van het CNV, de christelijke vakbond. Even twijfelen natuurlijk. Mijn naam voor eeuwigheid in de boeken en een avondje rollebollen met Jinek of het idee laten uitwerken door mensen die er wel verstand van hebben.
De man van het CNV noemde een prijs. Nou is niet alles te koop in deze wereld maar tegen het monsterbedrag dat ik kreeg aangeboden kon ik geen nee zeggen. Sorry Jinek! In eerste instantie dacht ik van het bedrag een weekendje in de hoofdstad te kunnen organiseren met de familie Douwe maar eenmaal aangekomen bleek het net genoeg voor een dagje Amsterdam. Inclusief een rondvaart, dat dan weer wel, maar het Amsterdamse prijsniveau bleek toch iets hoger dan Ede.
Maar goed, site kwait, € 500 rijker en een Amsterdamse illusie armer. En vervolgens iedere week kijken of er al iets met die site werd gedaan. Niet dus. Maar ik bleef hopen. Tot deze week. De politiek leider van het CDA kwam met een idee: de basisbaan. Mijn concept, mijn website, gedegradeerd tot een ordinair verkiezingsstuntje van de gekkeschoenenpartij.
Sinds een week voel ik me een soort van Judas.
Mijn idee gekaapt door het CDA om een paar extra zetels te kunnen scoren bij de volgende verkiezingen. Buma ramde het idee de publiciteit in, zonder nuance. Door het te binden aan een politieke partij wordt het geen breed gedragen concept van de samenleving maar partijgebonden wisselgeld bij coalitiebesprekingen.
De basisbaan is een prachtig concept, waarbij mensen in de bijstand hun eigenwaarde kunnen terugvinden en een toegevoegde waarde kunnen zijn voor de samenleving. Bijvoorbeeld als mantelzorger, als buurtwacht, als onderwijsassistent of in een andere functie waar niet alleen de basisbaner iets aan heeft maar waarvan de hele samenleving profiteert.
CNV en CDA. Ze liggen dicht bij elkaar. Maar alsjeblieft CNV, maak van de basisbaan iets moois, breed gedragen door de maatschappij, zonder politieke scoringsdriften. Iets waar we allemaal beter van worden.
Dan beloof ik dat ik jullie de volgende website voor de helft mogen overnemen.