NuKuBu

De herinrichting van de Zeeheldenbuurt gaf stof tot een column. Wat is er toch aan de hand met die ambtenaren? Niet alleen lokaal maar ook provinciaal, landelijk en Europees zie je hetzelfde terugkerende patroon.

Ik dacht altijd dat een ambtenaar dienstbaar aan het volk en of de maatschappij moest zijn. Maar goed dat blijkt dus een “foute“ gedachte van mij te zijn, zoals ik wel meer “foute“ gedachten heb.

Bij de herinrichting van de Zeeheldenbuurt mochten de bewoners participeren. Volgens het kennisknooppunt participatie is er pas sprake van participatie wanneer

“Invloed en/of controle wordt overgedragen aan de participanten. Bijvoorbeeld doordat mensen meedenken, meebepalen of zichzelf organiseren. Daarmee worden vormen als informeren, marketing en nudging aangemerkt als non-participatie. Verder is het element ‘collectiviteit’ van belang. Er is pas sprake van participatie als het vraagstuk voorbijgaat aan een individueel belang. Het gaat dus niet om het plaatsen van een dakkapel op een woning, maar bijvoorbeeld om de herinrichting van een wijk of het opstellen van een omgevingsvisie, een vraagstuk dat breder speelt. “

Duidelijk toch? Vragen? Geen vragen. Wat was nu het werkelijke probleem bij de herinrichting?

Het probleem in deze zaak maar ook vele andere zaken is de overheid met als vertegenwoordiger de ambtenaar. Een overheid als instituut kan zelf immers niets, daar heeft zij ambtenaren voor in dienst. 

De ambtenaar, een boven zichzelf uitgestegen en verheven individu. Heeft alle wijsheid in pacht. Het gelijk altijd aan zijn kant. Is gek op controle en heeft een bloedhekel aan vertrouwen.

In plaats van zich dienstbaar op te stellen naar de bevolking, terroriseert hij deze met de meest idiote voorschriften, vergunningen, verordeningen, verboden, controle en handhaving naar willekeur.

Hoe kijkt zo’n ambtenaar naar u en naar mij?

U en ik zijn NuKuBu’s. Nutteloze Kut Burgers waar de ambtenaar alleen maar last van heeft.

U en ik zijn te dom om de dag aan te kijken. U en ik kunnen amper een klinker van een medeklinker onderscheiden. U en ik schrijven kat nog met een “u“. U en ik kunnen net tot 10 tellen. U en ik zijn sukkels, minkukels, tokkies a-sociaal. U en ik worden op voorhand al gecriminaliseerd. U en ik zijn per definitie fraudeurs. U en ik deugen nergens voor en zijn geen knip voor de neus waard.

U en ik deugen maar voor één ding en dat is het betalen van belasting, heel veel belasting. Verder kunnen we beter onze mond houden, omdat u en ik bij een kritische noot direct weggezet worden als dwarsligger, wappie, fakenieuws verspreider, terrorist, klimaatontkenner, staatsgevaarlijk element of ondermijner van de democratie.

Oh ja, en onze zeehelden, ik denk dat zij zich omdraaien in hun (zee)mansgraf. 

Janus